Η διπλωματική εργασία ασχολείται με την κατασκευή ενός Κέντρου Έρευνας, Μελέτης και Εφαρμογής Ειδικών Κατασκευών στην πόλη του Βόλου. Το κέντρο έρευνας που προτείνουμε έχει ως στόχο την προώθηση της μελέτης ειδικών κατασκευών, να διευκολύνει και να παροτρύνει τους νέους ερευνητές να πραγματοποιήσουν τις δικές τους ιδέες γύρω από τις κατασκευές καθώς και να βελτιστοποιήσει την σχέση του σχεδιαστή με τον τρόπο παραγωγής ενός αντικειμένου. Ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιούνται οι προαναφερθέντες στόχοι γίνεται με την θέσπιση προγραμμάτων έρευνας, με την διοργάνωση εργαστηρίων με θέμα την κατασκευή και τα υλικά, και τέλος με την διοργάνωση εκθέσεων.

Η περιοχή που επιλέχθηκε είναι το οικόπεδο απέναντι από την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στο οικόπεδο αυτό υπάρχει ένα εγκαταλελειμενο βιομηχανικό κτήριο (κτίριο Πλατανιώτη) του 1965 που παλαιότερα είχε χρήση μηχανουργείου. Ο κυριότερος λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι η κομβική του θέση.

Το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο βρίσκεται το οικόπεδο μας ορίζεται από το χείμαρο Κρασίδωνα και τους δύο κύριους δρόμους εισόδου της πόλης . Έτσι η πρόσβαση στο οικόπεδο γίνεται εύκολα από τους επισκέπτες του χώρου. Η κομβική του θέση τονίζεται περαιτέρω από το γεγονός ότι βρίσκεται στο σημείο συνάντησης τεσσάρων περιοχών (Νεάπολης στα Βορειοδυτικά, Νέας Ιωνίας στα βόρεια, Δήμου Βόλου στα βορειοδυτικά και περιοχής Παλαιών στα Ανατολικά).

Μέσα από την έρευνα μας σε παρεμφερη Κέντρα Έρευνας δημιουργούνται κάποιες βασικές και δευτερεύουσες ανάγκες χώρων/λειτουργιών. Έτσι ορίσαμε τρεις ενότητες χώρων για την κάλυψη των αναγκών του Κέντρου Έρευνας. Η ενότητα Εργαστηρίου όπου θα μελετώνται, κατασκευάζονται και θα συναρμολογούνται οι κατασκευές, η ενότητα Γραφείων όπου θα βρίσκονται τα γραφεία των ερευνητών με τις δευτερεύουσες χρήσεις τους και η ενότητα της Φιλοξενίας με κοιτώνες για ανάπαυση 20-25 ατόμων.

Μετά από την μελέτη που κάναμε για άλλα ερευνητικά κέντρα οργανώσαμε τα διαφορετικά προγράμματα έρευνας τα οποία ορίσαμε σε κάποια συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια που σε συνδυασμό με το κτιριολογικό μας και τα σενάρια των χρηστών μας βοήθησαν στην εύρεση διαφόρων συνθετικών ιδεών. Στην συνέχεια προσπαθήσαμε να χωροθετήσουμε τις τρεις διαφορετικές ενότητες στο οικόπεδο μας, δίνοντας έμφαση στις προσβάσεις και τις θεάσεις που δημιουργούνταν
Στην τελική μας ιδέα σε ένα πρώτο στάδιο προσπαθήσαμε να τοποθετήσουμε τις ενότητες του Εργαστηρίου και των Γραφείων έτσι ώστε να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε διάφορα επίπεδα. Σε θεωρητικό επίπεδο η παρατήρηση της πρακτικής δίνει την θέση της στην γνώση και στην συνέχεια στην θεωρία και στην συζήτηση. Αυτό πρακτικά επιτυγχάνεται με την δημιουργία μιας γέφυρας συνένωσης του Εργαστηρίου με την ενότητα των Γραφείων, όπου η προέκταση της γέφυρας προς το χώρο του Εργαστηρίου δημιουργεί μια οπτική-παρατήρηση προς την Κεντρική Αίθουσα (μελέτη-συναρμολόγηση-πρακτική) ,στην συνέχεια κινούμαστε στον χώρο του αναγνωστηρίου (γνώση) και καταλήγουμε στον χώρο συνεδριάσεων (θεωρία-συζήτηση-παρουσίαση). Αντίστοιχα, στο ισόγειο, έχουμε την εφαρμογή της πρακτικής με άμεσο τρόπο στην Κεντρική Αίθουσα και μια νοητή γραμμή σύνδεσης κάτω από την γέφυρα (με τις εισόδους Γραφείων και Εργαστήριου απέναντι η μια στην άλλη) των δυο ενοτήτων με την θεωρία-παρουσίαση-συνέδρια που λαμβάνουν χώρα στο Αμφιθέατρο.

Ένα δεύτερο στοιχείο της τελικής ιδέας μας είναι η χρήση των Τοίχων ως ‘’πολυχρηστικά εργαλεία’’ όρια-φέροντες οργανισμοί-αξονες κινήσεων. Η τοποθέτηση των δυο τοίχων παράλληλα από την Ενότητα του Εργαστηρίου δημιουργεί μια ‘’δυνατή’’ κίνηση ανάμεσα στο Εργαστήριο και στην Ενότητα των γραφείων (διαμπερής κίνηση). Στον ένα τοίχο ‘’ακουμπούν’’ οι βοηθητικές χρήσεις της ενότητας των Γραφείων (Αμφιθέατρο,συνεργάτες,αίθουσα συνεδριάσεων,χώρος εκτυπώσεων κλπ) και στον δεύτερο τοίχο εισέρχονται οι βασικές λειτουργίες (τα γραφεία των ερευνητών) με μια πιο ανοικτή και ευέλικτη διάταξη στους χώρους. Ο διάδρομος που δημιουργείται από τους δυο αυτόυς τοίχους είναι ο άξονας κίνησης της ενότητας των Γραφείων. Ο τρίτος τοίχος (στην ενότητα Φιλοξενίας) λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο. Η πλευρά που βλέπει προς την μικρή πλατεία λειτουργεί ως όριο που οδηγεί τον επισκέπτη προς αυτήν ενώ ταυτόχρονα αποκόπτει τον επισκέπτη μη επιτρέποντας του να εισέλθει στην ιδιωτική ζώνη (κοιτώνες φιλοξενίας). Επιπλέον λειτουργεί ως τοιχος θέασης και λαμβάνει κάποιες διαδραστικές χρήσεις. Η τοποθέτηση του κλιμακοστασίου προς την πλευρά της πλατείας γίνεται έτσι ώστε να αυξηθούν τα σημεία θέασης και η κίνηση. Η διάσπαση του τοίχου σε τρία μέρη αυξάνει τα σημεία θέασης. Η σχέση θεατή και θεάμενου μεταβάλλεται ως προς την θέση του, όταν ο ίδιος περπατάει στον χώρο της πλατείας βλέπει όσους κινούται στον τοίχο και το ίδιο συμβαίνει αντίστροφα. Τέλος στον τοίχο έχουν τοποθετηθεί ανοίγματα στα οποία μπορούν να τοποθετηθουν μικρά εκθέματα και ενημερωτικές αφίσες.