Η εγκατάλειψη των παλιών βιομηχανικών κτιρίων, που βρίσκονται πλέον διάσπαρτα στον αστικό ιστό των πόλεων, αποτελεί φαινόμενο που το διαπιστώνουμε ρίχνοντας μια ματιά γύρω μας. Είναι δεδομένο πως τα αχρηστευμένα αυτά κτίρια έχουν τη δυνατότητα να μετασχηματίζονται, προκειμένου να εξυπηρετούν τις ανάγκες των σύγχρονων πόλεων υπό την προϋπόθεση ότι επιλέγεται η καταλληλότερη χρήση. Η επανάχρηση τους είναι ένα απαιτητικό και άκρως ενδιαφέρον εγχείρημα και αποτελεί μια ιδιαίτερη και πολυεπίπεδη σχεδιαστική πρόκληση.

 Το ενδιαφέρον μου για τα βιομηχανικά κτίρια και την επανάχρηση αυτών, με ώθησε να  ασχοληθώ με τόσο με την ερευνητική όσο και την διπλωματική μου εργασία, η οποία στηρίζεται στα συμπεράσματα της πρώτης. Το συγκρότημα της  «Παλιάς Ηλεκτρικής Καρδίτσας» αποτελεί εξαιρετικό αρχιτεκτονικό δείγμα βιομηχανικής κληρονομίας και πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης. Η αρχιτεκτονική και ιστορική αξία του συγκροτήματος, η θέση του στον σύγχρονο αστικό ιστό και η επιθυμία των πολιτών για την επανένταξή του, καθιστούν το ζήτημα της επανάχρησής του σημαίνων θέμα.

 Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής προτείνεται η επανάχρηση και επανένταξη του συγκροτήματος της Παλιάς Ηλεκτρικής ως Πολιτιστικό Κέντρο. Η απομάκρυνση του γειτονικού υφιστάμενου καταστήματος, δίνει την δυνατότητα ένταξης επιπλέον χρήσεων στο προτεινόμενο κτιριολογικό πρόγραμμα. Στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία περισσότερων δημόσιων εγκαταστάσεων και εν τέλη ενός νέου χώρου σε αμφίδρομη σχέση ώσμωσης με την σύγχρονη πόλη της Καρδίτσας.  Ο τελικός σχεδιασμός σε αρχιτεκτονικό και αναπτυξιακό επίπεδο θα επιφέρει θετικές επιπτώσεις τόσο στην αξιοποίηση και την προστασία του βιομηχανικού συγκροτήματος όσο και στην αναπτυξιακή προοπτική της πόλης.