Αναζητώντας φροντισιακές συνήθειες μέσα σε μία κοινωνία έρχεται κανείς αντιμέτωπος με μία πληθώρα προβλημάτων που προκύπτουν λόγω της αποσιώπησης των πρακτικών φροντίδας αλλά και των ανθρώπων που την προσφέρουν. Για την εργασία αυτή, η αναζήτηση επικεντρώθηκε γύρω από το ζήτημα της τροφής και της διαχείρισής της από το σώμα της κοινωνίας μέσα στην καθημερινότητα.

 Έπειτα από την παρατήρηση τόσο του τρόπου λειτουργίας μίας λαϊκής, όσο και του τρόπου με τον οποίο προμηθεύεται μία πόλη τα απαραίτητα για την διαβίωση των κατοίκων της τρόφιμα, σχεδιάζεται ένα κοινοτικό παντοπωλείο. Το παντοπωλείο αυτό, που στεγάζεται σε ένα κληροδότημα του δήμου της πόλης του Αιγίου, έχει ως στόχο πέρα από την φροντίδα της απορημένης τροφής, να δημιουργήσει ένα κοινό χώρο συνεύρεσης για τους κατοίκους, έναν χώρο που θα μπορεί να φροντίσει το σύνολο της κοινωνίας χωρίς διαχωρισμούς. Έτσι, μέσα από τον τρόπο λειτουργίας του αλλά και τις κίνησης που απαιτούνται για την προμύθευσης των προ ιόντων του, το εγχείρημα αυτό γίνεται ένα οπτικοακουστικό ερέθισμα που προσκαλεί τους πολίτες να συμμετάσχουν σε μία καθημερινή φροντισιακή τελετή.

 Ιδιαίτερο σημείο της εργασίας αυτής, αποτελεί η αναπαράσταση του τοπογραφικού σχεδίου της περιοχής έρευνας και μελέτης, με την χρήση της τεχνικής του κεντήματος. Αυτός ο τρόπος σχεδιασμού, προέκυψε από μία ανάγκη εύρεσης μέσων έκφρασης που να ανταποκρίνονται καλύτερα στα ξεχωριστά σημεία της έρευνας, στις στιγμές εκείνες που αξίζει να παραμείνουν σιωπηλές αλλά όχι ξεχασμένες. Τέλος, η διαδικασία παραγωγής του κεντήματος αυτού στην οποία συμμετείχαν πληθώρα φίλων της γράφουσας αποτέλεσε μια σημαντική συνθήκη φροντίδας προς το σχέδιο αλλά και την εργασία στο σύνολό της.