Η παρούσα εργασία αφορά στη μελέτη και περιγραφή μέρους των βασικών πολεοδομικών μελετών του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, που στη διεθνή βιβλιογραφία κατέχει μια σημαντική θέση ως ο πολεοδόμος που άλλαξε το πρόσωπο πόλεων και κρατών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται περιγραφή των πολεοδομικών μελετών (Αθήνα, Ηράκλειο, Ισλαμαμπάτ με έμφαση ιδιαίτερη στο σχεδιασμό της επέκτασης της πόλης του Ριάντ) είτε με τη Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων είτε με τη μορφή Πολεοδομικών Μελετών.

Ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης από τη δεκαετία του 1940 ήδη άρχισε να περιγράφει και να διατυπώνει τις πολεοδομικές του θεωρίες και την άποψή του για το χώρο και τη λειτουργία του. Από τη δεκαετία του 1960 άρχισαν να εφαρμόζονται αυτές οι αρχές, σε ένα μεγάλο αριθμό πόλεων, με βασικό στοιχείο την ύπαρξη και εξέλιξη των μηχανοκίνητων μέσων μεταφορών και την επίδρασή τους στη διαμόρφωση της πόλης^[1], σε σχέση πάντα και με την ύπαρξη του κέντρου.

Στο γενικότερο πλαίσιο της «ΟΙΚΙΣΤΙΚΗΣ» διατυπώθηκαν μια σειρά αρχών για το λεγόμενο συνδυασμένο πολεοδομικό-συγκοινωνιακό σχεδιασμό που κατάφερε να εφαρμοστεί στην πράξη

σε σημαντικό αριθμό τόσο νέων οικισμών όσο και επέκτασης των υφιστάμενων.

Περιπτώσεις όπως αυτή του Πακιστάν, της Ισλαμαμπάντ, της Γκάνας, της Ζάμπια, τα σχέδια του οικιστικού προγράμματος της Βαγδάτης, του Λιβάνου, της Συρίας καθώς και τα ρυθμιστικά σχέδια της Ουάσιγκτον, του Ίστγουικ, του Σινσινάτι, της Οκλαχόμα είναι μερικές από το ευρύ σύνολο του έργου του.

Οι μελέτες του για το Μπρούκλιν, το Ντιτρόιτ και το Μαϊάμι καθώς και τα σημαντικά έργα στη Σαουδική Αραβία από το 1965 μέχρι και το 1970, συμπεριλαμβάνονται επίσης στο πολεοδομικό του έργο. Στην Ελλάδα, μερικά από τα πιο γνωστά του έργα είναι το χωριό Άσπρα Σπίτια που μελέτησε, σχεδίασε και επέβλεψε για λογαριασμό της εταιρείας Αλουμίνιον Ελλάδος με βασικό σκοπό τη στέγαση 5.000 εργαζομένων και των οικογενειών τους σε μια περιοχή κοντά στους Δελφούς, ο παραθεριστικός οικισμός Απολλώνιο στο Πόρτο Ράφτη καθώς επίσης και το κτίριο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Αθήνα.