Η χρήση προσόψεων διπλού κελύφους ως σημείο εκκίνησης για την ανάπτυξη ενός σχεδίου αποτελεί μία στρατηγική, η οποία σε συνδυασμό με έναν καθολικά παθητικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό οδηγεί σε μικρό ενεργειακό αποτύπωμα. Ένα κτίριο διπλού κελύφους σχεδιάζεται με βάση αρχές βιώσιμης αρχιτεκτονικής λαμβάνοντας υπόψιν την πολυπλοκότητα και την προσαρμοστικότητα στις διαφορετικές κλιματικές συνθήκες.

Η ανασκόπηση λοιπόν τέτοιων στρατηγικών και τεχνολογιών αποτέλεσε κινητήρια δύναμη για την εκπόνηση του παρόντος ερευνητικού θέματος.

Σημαντικό στοιχείο για την ανασκόπηση θεωρείται η ταξινόμηση των διπλών προσόψεων με βάση την γεωμετρία της πρόσοψης και των συστημάτων αερισμού, τον συνδυασμό κατηγοριών προσόψεων και τέλος τις δυναμικές προσόψεις. Μετά την επιλογή του είδους της διπλής πρόσοψης που θα χρησιμοποιηθεί σε κάθε περίπτωση καθίσταται επιτακτική ανάγκη αυτή του προσδιορισμού των παραμέτρων της σχεδίασης και των τεχνικών χαρακτηριστικών, όπως την επιλογή των υλικών και των συστημάτων σκίασης που θα χρησιμοποιηθούν. Αναφέρεται ότι με την κατάλληλη επιλογή των παραπάνω διαφορετικοποιείται η κατασκευή και ο αρχικός σχεδιασμός. Αναφέρονται επίσης τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα αυτής της στρατηγικής λύσης σχεδιασμού προσόψεων.

Σε συνδυασμό με την θεωρητική προσέγγιση επί του θέματος εξετάζεται μια μελέτη περίπτωσης για έναν χώρο γραφείου μικρής κλίμακας.

Τέλος ακολουθούν τα συμπεράσματα, τα οποία αναπαρίστανται από την οπτική του συγγραφέα.