Η παρούσα ερευνητική εργασία πραγματεύεται τη μελέτη μονάδων, οι οποίες προορίζονται για το Διάστημα. Αρχικά, περιγράφεται η έννοια της «ουτοπίας» , δίνοντας έμφαση σε αυτή του HenryOlerich, στην οποία περιγράφεται η «μεγάλη κατοικία» από έναν επισκέπτη από τον πλανήτη Άρη, καθώς και λογοτεχνικές αναφορές και κινηματογραφικές ταινίες, των οποίων η θεματολογία άπτεται της εποίκησης εκτός της γήινης σφαίρας. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται συνοπτικά οι εσωτερικοί και εξωτερικοί πλανήτες του Γαλαξία και οι επικρατούσες περιβαλλοντικές συνθήκες της Σελήνης και του Άρη σε σύγκριση με αντίστοιχες της Γης. Έπειτα, εκτίθεται η ιστορική αναδρομή της εφεύρεσης του τηλεσκοπίου και του πυραύλου, αναφέροντας και τα επιμέρους τμήματα αυτών. Προβάλλεται και η εφεύρεση της διαστημικής στολής, σε ιστορικό και κατασκευαστικό επίπεδο. Η αναφορά στις επιστημονικές μελέτες των Tsiolkovsky, Heppenheimerκαι Zubrinσυνίσταται στην αποκωδικοποίηση των δομικών χαρακτηριστικών, της λειτουργικής οργάνωσης και ενεργειακής επάρκειας των προτεινόμενων από τους ίδιους συνθέσεων όον αφορά την εποίκηση του Διαστήματος. Η παρουσίαση των κυριότερων διαστημικών αποστολών, από την αποστολή του Sputnik-1 το 1957, τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο, ως και αυτή του διαστημικού σταθμού της Κίνας, «Tiangong», το 2021, στέκεται αφορμή και την εξαγωγή συμπερασμάτων του πολιτικού σκηνικού της εκάστοτε εποχής. Κατόπιν, αναλύονται οι δομικές κατασκευές σε τροχιά και σε επιφάνεια πλανήτη, εκ των οποίων κάποιες βρίσκονται μόνο ως ιδέα, ενώ άλλες είναι υλοποιημένες. Η σύγκριση αυτών ως προς το σενάριο, τα δομικά χαρακτηριστικά και την αυτάρκεια σε ενέργεια τονίζει τις ομοιότητες και διαφορές τους. Τέλος, υπογραμμίζεται η εφαρμογή τέτοιων κατασκευών και συστημάτων στη Γη σε περιοχές με ακραίες συνθήκες, καθώς η εμφάνιση της κλιματικής αλλαγής κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της τα τελευταία χρόνια.