Αδιαμφισβήτητα η αρχιτεκτονική και η μουσική είναι δυο τέχνες που βρίσκονται σε στενή σχέση μεταξύ τους ως προς τη συναισθηματική και νοητική λειτουργία του ανθρώπου. Θα μπορούσαμε να τις ταξινομήσουμε ως χωρική και χρονική τέχνη αντίστοιχα. Άρθρωση, αρμονία, χρώμα, σύνθεση, δομή, αντίθεση, επανάληψη, κλίμακα κ.α αποτελούν κοινό ορίζοντα για τις δύο τέχνες. Στη παρούσα ερευνητική εργασία μελετήθηκε ο τρόπος σύνθεσης της μουσικής και της αρχιτεκτονικής στο χαρτί, και η νοητική διαδικασία που προϋποθέτετε και στις δύο περιπτώσεις από τον συνθέτη, είτε αυτός είναι αρχιτέκτονας είτε μουσικός. Πως από την παρτιτούρα παράγεται ο ήχος και πως από την κάτοψη γεννιέται το χωρικό βίωμα. Αυτά τα δύο αποτελέσματα ίσως έχουν τελικά κοινό αποτύπωμα στην ανθρώπινη υπόσταση.