Αντικείμενο της ερευνητικής εργασίας αποτελεί τόσο η παρουσίαση των προβλημάτων  που αντιμετωπίζουν σήμερα οι αστικές πόλεις σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και η παράθεση νέων μαζικών παρεμβάσεων που θα οδηγήσουν στην αειφόρο ανάπτυξή της, δημιουργώντας ένα βιώσιμο περιβάλλον για την κοινωνία.
Είναι γεγονός πώς, πλέον, το μεγαλύτερο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού (54%) ζει σε μεγάλα αστικά κέντρα (ΟΗΕ, 2014) και κάθε χρόνο, οι ανθρώπινοι οικισμοί παράγουν 1,3 δισεκατομμύρια τόνους στερεών αποβλήτων, ενώ η διαχείριση τους, χρειάζεται ριζική αναθεώρηση. Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων αλλά και των αποβλήτων εκσκαφών κατασκευών και κατεδαφίσεων, θα συμβάλλει στην επίλυση των χρόνιων προβλημάτων – την κλιματική αλλαγή, την εξάντληση των ενεργειακών αποθεμάτων, την έλλειψη πράσινου- που αποτελούν μάστιγα, σε παγκόσμιο επίπεδο, των αστικών και αγροτικών περιοχών, δημιουργώντας ένα νέο πρότυπο αυτό της «οικολογικής πόλης».
Προτάσεις όπως η ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας στην  χώρα μας- έχουν ήδη δρομολογηθεί, και σε συνδυασμό με την εφαρμογή των αρχών της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης των διαθέσιμων υλικών, θα επιφέρουν καταλυτικά αποτελέσματα. Στα πλαίσια αυτής της ερευνητικής εργασίας, στόχος είναι η παρουσίαση μιας σειράς από ανακυκλώσιμα υλικά που παρουσιάζουν δομικές ιδιότητες, υλικά που προέκυψαν από την ανακύκλωση των αποβλήτων. Η παραγωγή των νέων υλικών θα συνεισφέρει, σαφώς στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, των σύγχρονων πόλεων,  και εκ των υστέρων, στην δημιουργία υλικών πιο φιλικών προς το περιβάλλον. 
Στην τελευταία ενότητα, διευρύνοντας ακόμα περισσότερο την φαντασία μας, ως καταναλωτές αλλά και ως εν δυνάμει παραγωγοί, διερευνάται αν ο καφές ή μέρος του, μπορεί να προσφέρει στην διαδικασία αυτή. Ο καφές όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ένα από τα πιο ευρέως γνωστά  προϊόντα και η διαδεδομένη φήμη του αγγίζει τους 8 εκατομμύρια τόνους παραγωγής του ανά ετήσια βάση.
Σκοπός αυτής της ερευνητικής είναι να προώθησει αυτήν την μέθοδο ανακύκλωσης και να παρακύνησει περισσότερο κόσμο να αφουγκραστεί αυτή την νοοτροπία σκέψης. Να σεβόμαστε το περιβάλλον, και σαν αρχιτέκτονες να χρησιμοποιούμε υλικά πιο φιλικά προς αυτό.