Τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε δει, έχουμε βιώσει ή φανταστεί χώρους που έχουν σχεδιαστεί για την επιθυμία. Τα πράγματα είναι φαινομενικά προσαρμοσμένα στην επιθυμία ή είναι η επιθυμία που έχει προσαρμοστεί στους χώρους; Ό,τι και να συμβαίνει, υπάρχει μία σχέση μεταξύ των διαφορετικών ειδών της αρχιτεκτονικής και της επιθυμίας, μεταξύ των διαφορετικών φορμών τους και δυνατοτήτων τους. Μία σχέση που κάποιες φορές είναι πραγματική, και άλλες φορές, ονειρική, φανταστική, ερωτική ή μελετημένη. Έτσι, όταν σκεφτόμαστε ή προτείνουμε κάποια αρχιτεκτονική της επιθυμίας, δεν καθορίζουμε μόνο ποια είναι η αρχιτεκτονική αλλά καθορίζουμε επίσης την ίδια έννοια της επιθυμίας. Αυτά τα ερωτήματα καλείται να μας τα απαντήσει ένας μοναχός της Αναγέννησης του 15^ο αιώνα.      

Η παρούσα έρευνα επιχειρεί να αναλύσει τις πολλαπλές ταυτότητες του ερωτικού άλλου, μέσα από τη μελέτη των ερωτικών κειμένων και εικόνων του πρώιμου ιταλικού έντυπου HypnerotomachiaPoliphiliκαι ταυτόχρονα, αναλύεται η ερωτολογία το κεντρικού ήρωα ως προς τα αντικείμενα του πόθου του· την αγαπημένη του και την αρχιτεκτονική. Καθ’ όλο το πέρας του βιβλίου, ο παραγόμενος εννοιολογικός τύπος είναι ότι «ένας άνδρας επιθυμεί το σώμα ενός αντικειμένου». Έτσι, σαν μία εννοιολογική μεταφορά του σώματος της Πόλιας, η αντίληψη ότι το κτίριο συνθέτει ένα σώμα, σαν αυτό του ανθρώπου, διατρέχει όλο το έργο. Παράλληλα με τον εσωτερικό ψυχισμό του πρωταγωνιστή, υποκινούμενο από την εικόνα της αγαπημένης του, «μεταβάλλεται και ο εξωτερικός του κόσμος, άλλοτε ως locusamoenus(χαρίεις τόπος) κι άλλοτε ως locusterriblis(τρομερός τόπος)». Aυτές λοιπόν οι ονειρικές αφηγήσεις, όπου ο κεντρικός ήρωας πραγματοποιεί ένα ταξίδι, κατά το οποίο μυείται σταδιακά σε κάποιο μυστήριο, στην προκειμένη περίπτωση στο μυστήριο του έρωτα, ώστε να μπορεί να επιδιώξει την κατάκτηση του αντικειμένου του πόθου του έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών και ποικιλόμορφων πραγματεύσεων. Ωστόσο στην εργασία αυτή επιλέχθηκε να αναλυθεί ένα συγκεκριμένο ζήτημα που μοιάζει να μην έχει ακόμη εξαντληθεί:η HP αποτελεί ένα πρώιμο ερωτικό κείμενο αρχιτεκτονικής