Αφορμή αυτής της διπλωματικής εργασίας αποτέλεσε το Μέτρο 6.1.10 της Ε.Ε. για την οριστική παύση των αλιευτικών δραστηριοτήτων και τη διάλυση των αλιευτικών σκαφών. Βασικός στόχος είναι η αναγνώριση της σημασίας της διατήρησης των ξύλινων σκαφών στα θαλάσσια ύδατα της χώρας, καθώς και του αντίκτυπου που έχει η παρουσία τους στην εκάστοτε τοπική κοινωνία. Παράλληλα, βασικό ζήτημα αποτελεί και η διατήρηση του καρνάγιου του Κουφονησίου, το οποίο λειτουργεί με πρωτοβουλία των ψαράδων, λόγω έλλειψης καραβομαραγκού. Για την επίτευξη αυτών των στόχων προτείνεται η φιλοξενία εργαστηρίων, που θα βασίζονται στις μαστορικές ικανότητες που έχουν αναπτύξει τα τελευταία χρόνια οι αλιείς του νησιού, με βάση τα οποία θα διαμορφώνεται και η χρήση της βάρκας ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες. Ως μελέτη περίπτωσης προτείνεται η συλλογή πλαστικών απορριμμάτων από τα νησιά του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, με σκοπό την ανακύκλωσή τους στα κατάλληλα διαμορφωμένα εργαστήρια που θα δημιουργηθούν στο οικόπεδο μελέτης. Έτσι, μέσα από αυτήν την διαδικασία, δεν αλλάζει χρήση μόνο το καΐκι, αλλά και ο ψαράς. Αυτό, όμως, που παραμένει ως έχει και μάλιστα αναδεικνύεται η σημαντικότητά του είναι το καρνάγιο και η διατήρηση του θαλάσσιου δικτύου.