Ο μεγάλος αριθμός ανενεργών και ανεκμετάλλευτων στρατοπέδων στην πόλη της Θεσσαλονίκης σε συνδυασμό με την επιτακτική ανάγκη για περισσότερους χώρους πρασίνου και αναψυχής, καθιστά απαραίτητη την αξιοποίηση των παραπάνω εκτάσεων.

 Με αφορμή την πρόσφατη παραχώρηση του πρώην στρατοπέδου μακεδονομάχου Κόδρα στο δήμο Καλαμαριάς για 99 χρόνια, η παρούσα διπλωματική εργασία στρέφεται προς την ανάπλαση των 203 περίπου προαναφερθέντων στρεμμάτων. Μία έκταση, η διαχείριση της οποίας αποτελεί πρόκληση λόγω των ιδιαιτεροτήτων που φέρει, αλλά και των σημαντικών κτιρίων και του αρχαιολογικού χώρου που περιλαμβάνει. Η σημερινή εικόνα εγκατάλειψης που φανερώνει πλήθος απορριμμάτων και παράνομων λειτουργειών από κατοίκους που έχουν εγκατασταθεί στα κτίρια, εξαλείφει τη σπουδαιότητα των διατηρητέων κτιρίων και αποτρέπει την περιοχή να αναγνωριστεί ως πηγή υπερτοπικού πρασίνου, παρά το εξαιρετικά σημαντικό ιστορικό υπόβαθρο.

 Η προτεινόμενη ανάπλαση περιλαμβάνει ένα μεγάλο πάρκο και δύο πλατείες, μια μεγάλη και μια μικρότερης κλίμακας, ενώ όσον αφορά το κτιριολογικό κομμάτι προβλέπονται τόσο δομές κοινωνικού, εκπαιδευτικού και πολιτισμικού χαρακτήρα, όσο και ιδιωτικές κατοικίες με δημόσιες χρήσεις στο ισόγειο.

 Σχεδιαστικά η πρόταση χωρίζεται σε τρεις ζώνες. Η πρώτη αφορά την συνέχεια της πόλης, ως μια ομαλή μετάβαση και επανένταξη του στρατοπέδου στον αστικό ιστό της Καλαμαριάς. Η δεύτερη αφορά τη δημιουργία πάρκου αναψυχής, σχεδιασμός εμπνευσμένος από τις αποτυπώσεις της αρχαιολογικής υπηρεσίας κυψελόμορφων ημιυπόγειων κατασκευών. Η δημιουργία διαδρομών στο πάρκο που καταλήγουν στο νεοκλασικό κτίριο του Κυβερνείου, γνωστού και ως Παλατάκι, έχουν στόχο την ανάδειξη της ιστορικής του σημασίας που ξεκινά από τη δεκαετία του 1950 και μπορεί να αποτελέσει τουριστικό πόλο για την περιοχή. Τέλος, η τρίτη ζώνη αποτελεί συνέχεια του εκπαιδευτικού χαρακτήρα που προϋπάρχει, με την προσθήκη ενός μικρού γηπέδου και ενός κτιρίου απευθυνόμενο προς τις ανάγκες των μαθητών, διαχωρίζοντας παράλληλα την κεντρική πλατεία από τις κατοικίες πίσω από το γήπεδο Καλαμαριάς.

 Λόγω αυτών των τριών ζωνών διαχωρισμού δημιουργήθηκαν δυο σημαντικοί άξονες κυκλοφορίας με διαφορετική ταυτότητα, ο ένας μέσα από τις κατοικίες και ο άλλος διασχίζοντας όλο το στρατόπεδο. Στην ένωση των δυο, προβάλλει το τοπόσημο του Project, το μουσείο.