Στις αρχές του 4ου αι. π. Χ. και για πέντε αιώνες λειτούργησε στην Αθήνα, ο Κήπος του φιλοσόφου Επίκουρου, χώρος συγκέντρωσης, διαμονής ανθρώπων και των δύο φύλων όλων των ηλικιών, ελεύθερων και μη, όπου στους εσωτερικούς χώρους και στους κήπους του φιλοσοφούσαν περί ηδονής, ψυχολογίας, αστρονομίας και κοσμολογίας.

 Από το 1992 με τη συνδιάσκεψη για το περιβάλλον στο Ρίο και την agenda 21 μπήκε στην κορυφή των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων Τρίτης Γενιάς η Αειφορία (sustainability-durable), ως εναλλακτικός τρόπος ζωής που επιδιώκει την επιστροφή και την αρμονική επανένταξη του ανθρώπου στο περιβάλλον που τον δημιούργησε και την αναζήτηση καθαρών τεχνολογικά λύσεων για βιώσιμες πόλεις. Τα δύο παραπάνω γεγονότα -αν και απέχουν χρονικά, κινούνται όμως στον ίδιο άξονα Αξιακών Αρχών- αποτέλεσαν το έναυσμα για την παρούσα διπλωματική εργασία.

 Το θέμα της διπλωματικής εργασίας είναι η δημιουργία ενός βιώσιμου-βιοκλιματικού κτιριακού συγκροτήματος στο χώρο της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Πεδίον του Άρεως στο Βόλο (Ν. Μαγνησίας) ως χώρο καλλιέργειας και ψυχαγωγίας και ο στόχος της είναι όχι μόνο η ποιοτική αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος χώρου αλλά και η προστασία της αστικής κληρονομιάς, των ελεύθερων χώρων, των δικτύων των περιοχών πρασίνου και των πολιτιστικών χώρων μέσα και γύρω από την πόλη του Βόλου, καθώς και η ανάγκη για ποιότητα ζωής των επερχόμενων γενεών. Ο σχεδιασμός του στηρίζεται στις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού που αντιμετωπίζει τον ελεύθερο χώρο, τα κτίρια, τα οικιστικά σύνολα ως μια ενότητα αλληλοεξαρτώμενη που σχετίζεται άμεσα, επηρεάζει και επηρεάζεται από το κλίμα του τόπου.

 Παράλληλα, με αυτό το αρχιτεκτονικό εγχείρημα δηλώνεται πως η Οικολογική ∆όμηση και η Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική σε συνέργειες με πολλούς κλάδους των Φυσικών Επιστημών, της Γεωπονίας, της Μηχανικής των Κατασκευών, της Οικολογίας μπορεί να λειτουργήσει ως ένας μηχανισμός φιλικής δράσης προς το περιβάλλον. Γι’ αυτό στον πολυχώρο ενσωματώθηκαν χώροι με κάθετες καλλιέργειες και χώροι υπαίθριων αστικών καλλιεργειών, καθώς η Αστική Γεωργία και ειδικότερα το τεχνικό-πολεοδομικό μοντέλο της Κάθετης Καλλιέργειας εντός κτιρίων, αποτελεί μια πραγματικότητα ανά τον κόσμο που επιδρά στο αστικό οικοσύστημα ποικιλόμορφα με άμεσα οφέλη για την κοινωνία, την οικονομία, τον πολιτισμό, το περιβάλλον και την ευημερία των πολιτών.