Η χρήση των ψηφιακών μεθόδων αναπαράστασης υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη των  αρχιτεκτονικών απεικονίσεων . Πλέον, Η δημιουργία μιας ψηφιακής αναπαράστασης του χώρου σε μορφή εικόνας είτε σχεδίου , αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μιας αρχιτεκτονικής μελέτης . Από τα  φωτορεαλιστικά σχέδια μέχρι και την δημιουργία εικονικών χώρων που προσφέρουν στον θεατή  διαδραστικές εμπειρίες

( VR ) , το λογισμικό (software) και η μεθοδολογία  παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην δημιουργία αλλά και την προώθηση του εκάστοτε αρχιτεκτονήματος . Αυτή η εργασία επικεντρώνεται στην ψηφιακή εικόνα ( render ) και μελετά τους διάφορους τύπους της σε συνάρτηση με την διαδικασία παραγωγής της ( workflow ) . Τα ευρήματα αυτής της έρευνας επικυρώνονται μέσω μιας  μελέτης περίπτωσης από την οποία εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα.

Ξεκινώντας με μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση των αρχιτεκτονικών απεικονήσεων η εργασία επιχειρεί να εξετάσει την σημερινή προσέγγιση αναλύοντας τις αρχιτεκτονικές απεικονίσεις βάσει κριτηρίων ώστε να γίνει η καταγραφή των επικρατέστερων τάσεων οι οποίες θα αναλυθούν σε συνδυασμό με το τεχνικό τους κομμάτι.Με βάση τα πορίσματα από την ανάλυση, επιλέχθηκε μια τρισδιάστατη σκηνή στην οποία θα απεικονιστούν τα διάφορα στυλ . Επομένως, όχι μόνο θα προκύψει ένα πρακτικό μέτρο σύγκρισης αλλά θα μελετηθεί η διαδικασία παραγωγής τους .Τέλος , καταγράφονται τα συμπεράσματα αυτής της διαδικασίας. Ο σκοπός αυτής της ερευνητικής εργασίας είναι η έρευνα των επικρατέστερων στυλ αρχιτεκτονικών απεικονήσεων  καθώς και η περεταίρω ανάλυσή τους .