Η αναζήτηση για την πραγμάτωση αυτής της ερευνητικής εργασίας, ξεκίνησε προσπαθώντας να οριστικοποιήσουμε το αντικείμενο που θα κέντριζε το ενδιαφέρον μας.

Το έναυσμα το λάβαμε από τον αρχιτέκτονα / λέκτορα του πανεπιστημίου ETH της Ζυρίχης, Solano Benitez, ο οποίος μας ώθησε να ξεκινήσουμε αυτή την καταγραφή κατά την οποία δεν μπορούσαμε να φανταστούμε που θα μας οδηγούσε και πως θα μαθαίναμε τόσα πολλά για τα διακοσμητικά στοιχεία από σκυρόδεμα ή αλλιώς κλωστρά ή claustra. Η συνάντηση αυτών στην αρχαία Αίγυπτο, θεωρούμε ότι αποτελεί μία εξαιρετική στιγμή, μιας και η ιδιωτικότητα που προσφέρουν τα κλωστρά στην περίπτωση αυτή, ήταν στον μέγιστο βαθμό αν και ήταν προνόμιο μόνο των ιερών και των αρχόντων. Συνεπώς παρουσιάστηκε η χρήση των κλωστρών σαν ένας “διαχωρισμός” τάξεων ανάμεσα στο αιγυπτιακό λαό.

Στη συνέχεια, καταγράψαμε τη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε στη συλλογή των πληροφοριών μιας και η χρήση του όρου κλωστρά ποικίλει ανά χώρα και περιοχή. Τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά μας έδωσαν μια σαφή εικόνα για το πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν και το βαθμό αντοχής που διαθέτουν. Η είσοδος των κλωστρών στην μεταπολεμική αρχιτεκτονική της Αμερικής, όπου όλα ανθίζαν ραγδαία αλλά και “μαράζωναν” με τον ίδιο ρυθμό, ήταν μια σημαντική στιγμή ενός ακόμα ταξικού διαχωρισμού, που βέβαια καταρρίφθηκε.

Λίγα χρόνια αργότερα, καταγράψαμε κάποιες απόπειρες Ελλήνων αρχιτεκτόνων να εντάξουν τα κλωστρά στα δικά τους έργα. Ωστόσο, περιηγηθήκαμε και στην περιοχή του Βόλου και εντοπίσαμε αρκετά παραδείγματα στα οποία υπάρχουν κατασκευές από κλωστρά και αναλύσαμε την κάθε περίπτωση. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ερευνητικής εργασίας μας όμως, κατέλαβε η επαναφορά των κλωστρών στη σύγχρονη αρχιτεκτονική τόσο στους εσωτερικούς χώρους αλλά και στις όψεις των νέων κτιρίων.

Τα κλωστρά αποτελούν ένα αντικείμενο που ξεχωρίζει τόσο για το διακοσμητικό του χαρακτήρα όσο και για τις ποικίλες δυνατότητες που προσφέρει. Μπόρει η μορφή και η δομή του σήμερα να έχει μετατραπεί/ εξελιχθεί, αλλά η πορεία του, που εμφανίζεται από την αρχαιότητα, διανύει στις δεκαετίες του 1950 μέχρι και 1970, και συνεχίζει μέχρι σήμερα, είναι το σημείο που εντοπίζουμε ότι του δίνει αυτή την ιδιαίτερη σημασία, ώστε να παρατηρείται ακατάπαυστα και να εξάπτει το ενδιαφέρον μας.