Η σχέση μεταξύ κόμικς και αρχιτεκτονικής είναι ιδιαίτερα στενή και τις περισσότερες φορές αμφίδρομη. Τα κόμικς χρησιμοποιούν την αρχιτεκτονική για να υποστηρίξουν τη δομή της ιστορίας και να προωθήσουν την πλοκή. Από την άλλη πλευρά, οι αρχιτέκτονες άρχισαν να χρησιμοποιούν τεχνικές από τα κόμικς για να παρουσιάσουν τα σχέδιά τους. Ενσωματώνοντας και αυτοί με την σειρά τους την έννοια του χρόνου, δημιουργούν σχέδια, εικόνες και διαγράμματα για να επεξηγήσουν τις ιδέες τους, να τις κάνουν πιο παραστατικές και τελικά πιο κατανοητές στο κοινό τους. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια συνεπώς δεν αποτελούν πλέον μόνο ένα είδος τεχνικής περιγραφής, αλλά μέσω αυτής της σχεδιαστικής κωδικοποίησης η αρχιτεκτονική μπορεί πλέον να αφηγείται με το δικό της τρόπο τις ιστορίες της.

Ένα είδος μείξης των δύο αυτών τεχνών, αποτελεί η σειρά κόμικς «Οι Σκοτεινές Πόλεις», η οποία ξεκίνησε το 1983 από το Βέλγο σχεδιαστή κόμικς François Schuiten και το Γάλλο συγγραφέα Benoît Peeters. Η συγκεκριμένη σειρά επιλέχθηκε ως κύριο θέμα ανάλυσης της παρούσας ερευνητικής εργασίας, καθώς παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο οι ιστορίες εξελίσσονται μέσα στον αστικό ιστό. Κάθε ιστορία επικεντρώνεται σε μια πόλη ή ένα κτίριο και διερευνά περαιτέρω έναν παράλληλο κόσμο, όπου αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι και τελικά η μείξη αυτών των δύο, αποτελούν τις ηγετικές δυνάμεις. Η αρχιτεκτονική αποτελεί την κινητήρια δύναμη πίσω από την κοινωνία και είναι υπεύθυνη για την ενεργοποίηση ασυνήθιστων φαινομένων, την ώθηση προς εξερεύνηση νέων χωρικών συνόλων και τελικά τη δημιουργία νέων μορφών αλληλεπίδρασης μεταξύ των υποκειμένων και του αστικού οικοδομήματος. Παράλληλα, παρουσιάζονται διάφοροι προβληματισμοί για τη βιωσιμότητα των πόλεων, αλλά και την κατάρρευση των υφιστάμενων μοντέλων δόμησης ακολουθώντας το όραμα της εκάστοτε πολιτικής διοίκησης. Η ανάλυση των βασικών πόλεων, που θα παρουσιαστεί στη συνέχεια του συγκεκριμένου ερευνητικού θέματος, επιλέχθηκε να γίνει κατατάσσοντάς τις σε πέντε διαφορετικά «είδη», τα οποία προέκυψαν έπειτα από την προσεκτική ανάγνωση και μελέτη όλων των ιστοριών: η συμπαγής πόλη, η πόλη φυλακή, η πόλη δίκτυο, η διαφανής πόλη και η κατεστραμμένη πόλη.

Στα παραδείγματα των Σκοτεινών Πόλεων, συναντάμε ουσιαστικά μια κριτική για το κατά πόσο η κοινωνία επηρεάζει τη δομή μιας πόλης και κατ’ επέκταση την αρχιτεκτονική της ή τελικά συμβαίνει το αντίστροφο, δηλαδή η αρχιτεκτονική επηρεάζει τη δομή της κοινωνίας και τον τρόπο ζωής των κατοίκων. Επομένως, επιχειρείται η ανάλυση ενός κόσμου, που βασίζεται πάνω σε αυτή τη σύζευξη μεταξύ αρχιτεκτονικής και κοινωνίας ασκώντας μέσα από την εκάστοτε ιστορία κριτική πάνω στην ίδια την αρχιτεκτονική δομή των πόλεων και τις κοινωνικές δυσκολίες ή ευκολίες που αυτή δημιουργεί. Συναντάμε πόλεις, ή κοινωνίες αντίστοιχα, οι οποίες αλλάζουν, προσαρμόζονται, εξελίσσονται, επεκτείνονται, αντιμετωπίζουν προβλήματα ή ακόμα και πολλές φορές φτάνουν στο σημείο της κατάρρευσης. Κύριος στόχος της έρευνας, συνεπώς, είναι η χωρική ανάλυση και η ανάδειξη αρχιτεκτονικών παραδειγμάτων, καθώς και αφηγήσεων που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση του ανθρώπινου παράγοντα με την πόλη, σκοπεύοντας τελικά σε ευρύτερο πλαίσιο στη διεύρυνση της αντίληψής μας για τον αστικό ιστό.