Το παρόν κείμενο αφορά τη μελέτη και ανάλυση διαδραστικών εικαστικών έργων που βρίσκονται στο δημόσιο χώρο και χρησιμοποιούν ή σχολιάζουν τα κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης. Για την προσέγγιση του θέματος αρχικά απομονώθηκαν τα χαρακτηριστικά της προσβασιμότητας και της επικοινωνίας στο δημόσιο/αστικό περιβάλλον, όπως αυτά ορίζονται από τα πεδία της Πολιτικής Φιλοσοφίας και της Κοινωνιολογίας. Γίνεται αναφορά στην επίδραση που έχουν οι νέες τεχνολογίες στο δημόσιο χώρο, στις μορφές που παίρνουν αυτές και στη χρησιμοποίησή τους σε εικαστικά έργα στο αστικό περιβάλλον. Έπειτα, το πεδίο μελέτης εστιάζει στο καθεστώς της παρακολούθησης των δημόσιων χώρων μέσω κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης (CCTV), παρουσιάζοντας ιστορικά και ερευνητικά στοιχεία που αφορούν τα ίδια τα συστήματα παρακολούθησης αλλά και την επίπτωση που μπορεί να έχουν σε συμπεριφορικές παραμέτρους των ατόμων στους χώρους που παρακολουθούνται. Αναφέρονται στη συνέχεια εικαστικές εγκαταστάσεις-πρόδρομοι που έκαναν χρήση των συστημάτων αυτών, επιχειρώντας ένα σχόλιο στο καθεστώς της παρακολούθησης. Τελικά, σχολιάζονται και αναλύονται διεξοδικά τρία εικαστικά έργα, το Watchout! Theeyesofthecityτου Μωρίς Μπεναγιούν (MauriceBenayoun), το Detourτης ομάδας VE_designκαι το StreetWithAViewτων Ρόμπιν Χιούλετ (RobinHewlett) και Μπεν Κίνσλι (BenKinsley), πάντα υπό το πρίσμα του επηρεασμού της προσβασιμότητας στο δημόσιο/αστικό χώρο στον οποίο τοποθετούνται/συμβαίνουν και της επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών τους. Τελικά, εξάγονται συμπεράσματα σε σχέση με τον τρόπο που τα άτομα προσεγγίζουν τους χώρους των εγκαταστάσεων και που επικοινωνούν σε αυτούς σε σχέση με τον τρόπο που φαίνεται να λειτουργούν σε αστικά περιβάλλοντα που παρακολουθούνται χωρίς η παρακολούθηση να αποτελεί μέρος ενός εικαστικού έργου, ενώ θέτονται για περαιτέρω διερεύνηση ερωτήματα σχετικά με την επίδραση και τον ρόλο της τέχνης της παρακολούθησης στο δημόσιο/αστικό περιβάλλον και στη συμπεριφορά των χρηστών αυτού.