Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη θάλασσα ως μία νέα τοπογραφία; Η διπλωματική αυτή εργασία, μέσα από τη διερεύνηση της τωρινής κατάστασης του κόλπου της Ελευσίνας, επιχειρεί, μέσα από υποθέσεις, αναιρέσεις και ενεργήματα, να επανενεργοποιήσει μέρος της συνολικής δραστηριότητας και της παραγωγικότητας της του κόλπου, μέσα από την εγκατάσταση πολλαπλών δράσεων πάνω στη θάλασσα. Αυτές έχουν στόχο, τόσο να κάνουν τους κατοίκους να επιστρέψουν στο εδώ και πολλά χρόνια επιβαρυμένο θαλάσσιο οικόπεδο της περιοχής, όσο και να εκμεταλλευτούν τη θάλασσα προς όφελός τους, μέσα από εναλλακτικούς τρόπους παραγωγής τροφής, ενέργειας και τουρισμού. Οι κατασκευές αυτές, σχεδιάστηκαν με τη λογική της μονάδας που πολλαπλασιάζεται, έτσι ώστε να έχουν μεταβλητή χρήση αλλά και να παραλαμβάνουν διαφορετικά τεχνητά εδάφη, ανάλογα με την εκάστοτε ανάγκη της περιοχής. Αυτές τοποθετούνται είτε σε σημεία στα οποία εντοπίζονται πολλών ειδών προβλήματα, σε μία προσπάθεια αναίρεσής τους, είτε σε σημεία ιστορικού, αρχιτεκτονικού και ναυτικού ενδιαφέροντος ή κοντά σε περιοχές στις οποίες εκτιμάται ότι θα πλημμυρίσουν εξαιτίας της ανόδου της στάθμης της θάλασσας τα επόμενα χρόνια. Η συνολική προσέγγιση, εστιάζει στην όσο πιο άμεση επαφή του χρήστη με το νερό, κατά την παραμονή του στις κατασκευές, προκειμένου να έρθει αντιμέτωπος με την αίσθηση που απορρεέι από την ισχυρή επιβολή του νερού, όταν αυτό περικυκλώνει μία αστική χρήση από όλες τις πλευρές και τη διαχωρίζει από τη στέρεη γη.