Η συγκεκριμένη μελέτη εστιάζεται στον σχεδιασμό μίας υπόσκαπτης κατοικίας σε υπάρχον οικόπεδο στην Επανομή Θεσσαλονίκης σε υψόμετρο εκατό μέτρα από την στάθμη της θάλασσας. Η μελέτη αναπτύσσεται σε τέσσερις τομείς: συνθετική πορεία, βιοκλιματικός σχεδιασμός, οικοδομικές λεπτομέρειες, φωτορεαλιστική απεικόνιση. Πρόκειται για ένα κτίριο που σχεδιάστηκε με βάση τα οργανικά σχήματα προσαρμοσμένο και συμβιβασμένο με τις φυσικές καμπυλότητες του εδάφους.
Η εφαρμογή της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής ήταν αναγκαία στην διεξοδική μελέτη των φυσικών παραμέτρων που συνυπήρχαν με τις κλασσικές ανάγκες ενός συμβατικού κτιριακού μοντέλου, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων να δημιουργηθεί ένα οικολογικό κτίριο σύμφωνα με τις προδιαγραφές που επιβάλλει ο βιοκλιματικός σχεδιασμός.
Η ρεαλιστική προσέγγιση όλου του θέματος, ώθησαν την παρούσα μελέτη προς την καταγραφή κι εν συνεχεία προς τον σχεδιασμό οικοδομικών λεπτομερειών που αφορούν στην κατασκευή ειδικών εσωτερικών κι εξωτερικών συστημάτων όπως ο κεντρικός γυάλινος κώνος στην οροφή της κατοικίας, οι φωτοσωλήνες-αεραγωγοί, η κεντρική ηλεκτρονική πύλη εισόδου των οχημάτων, τα γυάλινα στηθαία που αναπτύσσονται τόσο στο εσωτερικό της κατοικίας όσο και στο εξωτερικό, τα υαλότουβλα στην πόρτα εισόδου της κατοικίας και τα κλιμακοστάσια.
Η φωτορεαλιστική απεικόνιση της κατοικίας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στάδια της εργασίας καθώς με αυτόν τον τρόπο είναι ορατές όλες οι απαραίτητες πληροφορίες που προσδίδουν την ταυτότητα του κτιρίου. Οι εσωτερικές εικόνες απεικονίζουν την οργάνωση όλων των χώρων ξεχωριστά ενώ οι νυχτερινές όψεις παρουσιάζουν την κατοικία με εσωτερικό φωτισμό σε σχέση με την πλαστικότητα του εδάφους που την περικλείει.
Τέλος, τα δισδιάστα σχέδια(κατόψεις, όψεις, τομές) κάνουν εμφανή την συνθετική πρόθεση σε σχέση με το έδαφος, καθ’ότι προσεγγίζονται πάντα σε συνάρτηση με την γραμμική απεικόνιση του κτιρίου με το τοπογραφικό στις κατόψεις και με τον χρωματισμό στις τομές.