Προσωπικές σκέψεις και συζητήσεις με φίλους στο επίπεδο εργασίας και σπουδών αποτέλεσαν την αφετηρία της αναζήτησής μας πάνω στην οποία δομήθηκε η διπλωματική μας εργασία. Η επεξεργασία του θέματος σε πολλαπλά επίπεδα καθώς και η συστηματοποίηση της πληροφορίας μάς βοήθησε να εξάγουμε συμπεράσματα για τις επιθυμίες, προσδοκίες και ανησυχίες στον τομέα της εργασίας. Παράλληλα, το γεγονός ότι στις μέρες μας παρακμάζουν τα κτίρια γραφείων με την έννοια που τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και μεταλλάσσονται σε νέες άλλες μορφές πιο υβριδικές οι οποίες δε δεσμεύουν με τη χρήση τους, μας οδηγεί να σχεδιάσουμε μια αντίστοιχα ευέλικτη μορφή που αφορά την εργασία. Τοποθετούμαστε στο κέντρο της Αθήνας και αναζητούμε υπολειμματικούς χώρους, που εκκρεμούν ως προς τη χρήση τους, στους οποίους θα έρθουν να «φυτρώσουν» οι μονάδες μας. Δημιουργούμε εργασιακές δομές με τη μορφή γραμμικών στοιχείων σκοπεύοντας να ενισχύσουμε την προσπάθεια ατόμων στην υλοποίηση μιας ιδέας. Έτσι, ο χώρος λειτουργεί ως υποδοχέας αυτών που επιχειρούν να οργανώσουν αλλά και να θέσουν σε μια πιλοτική εφαρμογή τα σχέδια τους. Χειριστήκαμε τη συνθετική διαδικασία για την παραγωγή των εργασιακών μονάδων με όρους μηχανής έχοντας ως αφετηρία μια σταθερή δομή η οποία υποδομείται και υποδέχεται νέες μικρότερες που τη μεταβάλλουν σε επίπεδο κάτοψης αλλά και προγραμματικά. Τα ίδια τα άτομα ως ενεργοί χρήστες με τις δράσεις τους αποφασίζουν για το πρόγραμμα και τις συνθήκες χώρου που χρειάζονται. Η μονάδα εξυπηρετεί τον κάθε χρήστη μεμονωμένα και επιδιώκει να δημιουργήσει σχέσεις στο σύνολό της ως δομή τόσο μεταξύ των χρηστών, αλλά και με τον περιβάλλοντα χώρο.