Η διαμόρφωση της πόλης του Βόλου τα τελευταία χρόνια έχει επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό από την ύπαρξη του πανεπιστημίου. Η φυσιογνωμία της πόλης καθώς και η οικονομία της θα ήταν τελείως διαφορετικές χωρίς τους φοιτητές, εάν σκεφτεί κανείς τον μεγάλο τους αριθμό σε σχέση με το μέγεθος της πόλης. Παρατηρήσεις γύρω από την καθημερινότητά μας στον Βόλο λειτούργησαν ως αφετηρία. Ένα μέρος του τρόπου της διαμόρφωσης της καθημερινότητας των φοιτητών σχετίζεται και με την προσωρινότητα της διαμονής στην πόλη (ένα παράδειγμα - οι φοιτητές που φεύγουν για erasmous και αναζητούν έναν χώρο αποθήκευσης για το διάστημα που θα λείπουν). Μία ακόμα παρατήρηση σχετίζεται με τα δίπολα δημόσιου - ιδιωτικού, οικείου - ανοίκειου. Μέσα από τις διαφορετικές διαβαθμίσεις τους, μας ενδιέφερε το πώς παρατηρούνται διαφορετικού τύπου οικειότητες στο δημόσιο χώρο.
Η πρόταση που προέκυψε είναι αποτέλεσμα αυτών των παρατηρήσεων, που σχετίζονται τόσο με την καθημερινότητα όσο και με την χρήση του χώρου. Πρόκειται για την διασπορά, σε ορισμένα σημεία της πόλης, κάποιων λειτουργιών που σχετίζονται με την καθημερινότητα. Τα σημεία αυτά είναι κάποιοι χώροι υπολειμματικοί, δευτερεύοντες, μία κατηγορία "αστικών κενών", οι οποίοι ενεργοποιούνται με την προσθήκη "χώρων διημέρευσης". Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τις χρήσεις: κοινόχρηστα πλυντήρια, χώροι αποθήκευσης για τους φοιτητές που φεύγουν για erasmous, χώρος για πρόβα μουσικών συγκροτημάτων, χώρος για γυμναστική, υπαίθρια γραφεία, συμπληρωματικοί χώροι ξεκούρασης, υπαίθρια βιβλιοθήκη. Κατά κάποιο τρόπο, το πρόγραμμα αντιστοιχεί στις λειτουργίες μιας φοιτητικής εστίας, διεσπαρμένες στην πόλη, χωρίς να είναι απευθυνόμενες αποκλειστικά στους φοιτητές. Η επιλογή της διασποράς των χρήσεων σε τρία διαφορετικά σημεία δημιουργεί μία παραπάνω αλληλεπίδραση με την πόλη. Ο χαρακτήρας της προσωρινότητας εφαρμόζεται και στην κατασκευή: υπάρχει δυνατότητα να λυθεί και να αποθηκευτεί σε χώρο ειδικά προορισμένο για αυτήν την χρήση (εγκαταλειμμένο κτήριο). Οι χώροι αυτοί - "εξοπλισμοί διημέρευσης" είναι συμπληρωματικοί στην υπάρχουσα υποδομή διαμονής (διαμερίσματα προς ενοικίαση- εστία) και δεν την αντικαθιστούν. Λειτουργούν σαν παροχές, κάποιες παραπάνω ευκαιρίες που μπορεί να παρέχει η πόλη, ένα άνοιγμα της ζωής και της καθημερινότητας, μια επιπλέον δυνατότητα στον δημόσιο χώρο. Με την πραγματοποίηση πεζών και καθημερινών δραστηριοτήτων που είναι συνδεδεμένες με την ιδιωτική-οικιακή σφαίρα στο δημόσιο χώρο, δημιουργούνται διαφορετικές αποχρώσεις του κοινού και στιγμιαίες οικειότητες στην πόλη.