Το συγκεκριμένο ερευνητικό ασχολείται με τα παραμύθια και τη δομή τους. Αρχικά, διασαφηνίζονται οι έννοιες του μύθου και του παραμυθιού και προσδιορίζονται τα χαρακτηριστικά τους μέσα και από συγκεκριμένα παραδείγματα. Τα μεγαλύτερο κομμάτι της έρευνας αφορά τις διάφορες μελέτες που έγιναν ιστορικά από τον 18ο αιώνα και μετά. Μελετήθηκε και ερµηνεύθηκε µε τόσους διαφορετικούς τρόπους και από τελείως διαφορετικές σκοπιές. Άλλοι, όπως οι Grimmκαι οι υποστηρικτές της Φιλανδικής Σχολής, το µελέτησαν στο ιστορικό επίπεδο και άλλοι στο συγχρονικό, όπως οι στρουκτουραλιστές και οι φονξιοναλιστές. Όλοι προσπαθώντας να απαντήσουν στο ερώτημα της ύπαρξης τόσο όμοιων παραμυθιών σε τόσο απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου. Δύο από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στο χώρο της μελέτης του παραμυθιού είναι ο VladimirPropp και ο ClaudeLevi-Strauss. Oπρώτος με το μοντέλο που πρότεινε με βάση 100 ρωσικά παραμύθια τα οποία μελέτησε και ο δεύτερος με την επιτόπια έρευνα σε «πρωτόγονους» πολιτισμούς της Αμερικής, ο οποίος μέσα από τη μελέτη των μύθων τους, επεσήμανε τις αντιθέσεις που διέπουν τη δομή τους, οι οποίες προκύπτουν από την ίδια τη λειτουργία του ανθρώπινου μυαλού.