Το παρόν ερευνητικό αφορά στο έργο του αυστροαμερικανού μαθηματικού Kurt Gödel και τις συνέπειές του. Με οδηγό το βιβλίο Gödel, Escher, Bach: An Eternal Golden Braid του Douglas Hofstader, παρουσιάζεται το Θεώρημα Μη Πληρότηταςκαι η σύνδεσή του με το έργο του Alan Turing όσον αφορά στην τεχνητή νοημοσύνη, καταλήγοντας σε κάποια συμπεράσματα για τη φύση της νοημοσύνης.

Ο Kurt Gödel απέδειξε πώς είναι αδύνατο να κατασκευαστεί ένα τυπικό (μαθηματικό) σύστημα το οποίο να χαρακτηρίζεται ως συνεπές και πλήρες. Ο Alan Turing αναπαρήγαγε τα συμπεράσματα του Gödel στο πλαίσιο των υπολογιστικών μηχανών και έθεσε το ερώτημα “Μπορούν οι μηχανές να σκεφτούν;” Τα συμπεράσματα του Gödel έχουν ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη της εικασίας του Turing πως η τεχνητή νοημοσύνη είναι θεωρητικά εφικτή.

Ο Douglas Hofstadter αφιερώνει το έργο του στην αναζήτηση της φύσης της νοημοσύνης και της συνείδησης. Συμφωνεί με τις θέσεις του Turing, κάτι που προϋποθέτει να αντιμετωπιστεί ο ανθρώπινος εγκεφάλος ως μηχανή.  Οι απόψεις που αναπτύσσει απομακρύνονται από το δίπολο μηχανή/άνθρωπος και στηρίζουν το δίπολο της μηχανιστικής λογικής και της νοημοσύνης. Μια διάκριση ποιοτήτων, ανεξάρτητων του πλαισίου που μπορεί να αφορούν (μηχανή, άνθρωπος).

Η σχέση αυτών των ποιοτήτων οδηγεί σε κάποια σχόλια σχετικά με το ρόλο της μεθοδολογίας και του διαισθητισμού στις παραγωγικές διαδικασίες, όπως ο σχεδιασμός. Το τεχνικό περιεχόμενο του ερευνητικού ουσιαστικά χρησιμοποιείται για να υπογραμμίσει μια γνωστή συζήτηση σε σχέση με το σχεδιασμό και να τονίσει τη σημασία που έχει η κατανόηση του δημιουργικού λογικού.