Η μελέτη της ιστορικής και πολιτισμικής πορείας ενός λαού βοηθά στη ολική κατανόηση του. Αντλώντας τα ιδανικά και τις αξίες που είχαν οι πρόγονοι μας, αλλά και γνωρίζοντας στοιχεία για το παρελθόν, βοηθούμαστε να μην επαναλάβουμε λάθη, να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Για να μελετηθεί εις βάθος ένα στοιχείο, θα πρέπει να ερευνήσεις όλες τις πτυχές του. Στη περίπτωση της μελέτης του τοπίου στην αρχαία Ελλάδα ισχύει το ίδιο, θα πρέπει να μελετηθούν γραπτά, μύθοι, οτιδήποτε αφορά το δομημένο και μη-δομημένο τοπίο. Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την αλλαγή του τοπίου, είναι ο δημιουργός του κατασκευασμένου χώρου. Η πόλη είναι ένα δημιούργημα του άνθρωπου, μια επέμβαση του στο φυσικό τοπίο, που εμπεριέχει τις ιδεολογίες του και γίνεται το κέντρο της κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής του. Η θρησκεία του και οι κοσμικές του αντιλήψεις ήταν η αιτία για τη δημιουργία πόλεων, η προσπάθεια μίμησης της ιερής κοσμογονίας απο τους Θεούς τους.
Η ομορφιά του τοπίου της Ελλάδας αλλά και η ποικιλομορφία συχνά μας δημιουργεί το ερώτημα πώς έβλεπαν το τοπίο αυτό οι αρχαίοι Έλληνες, ποιες ήταν οι αντιλήψεις τους γι' αυτό και γενικότερα για τη βλάστησή του. Οι αρχαίοι συγγραφείς δεν εστίαζαν στη περιγραφή του τοπίου, ωστόσο αντλούμε πληροφορίες γι' αυτό μέσα απο τις τραγωδίες τους. Στη φύση ο αρχαίος Έλληνας έβρισκε τον εαυτό του. Η φύση ήταν παντού στη ζωή τους, στη καθημερινότητα τους.
Στόχος αυτής της μελέτης είναι να εντοπίσουμε ποιές ήταν οι αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων για το τοπίο της Ελλάδας, ποιες οι επεμβάσεις τους σε αυτό και πώς ήταν τελικά το τοπίο αυτό. Οι πληροφορίες που θα μας λύσουν αυτούς τους προβληματισμούς θα παρθούν απο τα αρχαία γραπτά κείμενά τους αλλά και απο τη μυθολογία τους.
