Το συγκρότημα της πρώην καπνοβιομηχανίας Ματσάγγου, χωροθετείται στο κέντρο της πόλης του Βόλου, μεταξύ των οδών 28ης Οκτωβρίου, Π. Μελά, Ερμού και Μακεδονομάχων. Αποτελείται στο σύνολο από πέντε κτίρια κτισμένα από το 1920 έως το 1936, συνεπώς σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, με αποτέλεσμα το διαφορετικό αρχιτεκτονικό ύφος του καθενός. Το συγκρότημα κτιρίων ανήκει στην ιδιοκτησία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο.
Η παρούσα διπλωματική εργασία διαπραγματεύεται την ολοκλήρωση της επέμβασης – επανάχρησης στο ανεκμετάλλευτο υπόλοιπο του συγκροτήματος Ματσάγγου, έκτασης περίπου 2.000 τ.μ, το οποίο βρίσκεται επί των οδών Παύλου Μελά, Ερμού και Μακεδονομάχων.
Στην πρόταση για το υπό μελέτη κτίριο, συναντούμε την εξής τριπλή διαβάθμιση: ένα κτίριο διατηρητέο εσωτερικά και εξωτερικά, ένα εκλεκτικιστικό κτίριο έργο τέχνης, στο οποίο δεν επιτρέπεται επέμβαση και ένα κτίριο στο οποίο θα εφαρμόσουμε δύο πολιτικές. Αφενός θα διατηρήσουμε το ένα κομμάτι του κτιρίου, καθώς μας εξυπηρετεί ο ήδη υπάρχον κάναβός του και αφετέρου θα κατεδαφίσουμε το υπόλοιπο υπάρχον κτίριο. Για να φτάσουμε στο επιθυμητό της μελέτης αποτέλεσμα, έχουμε τρία επίπεδα επεξεργασίας. Αρχικά, δεν επεμβαίνουμε στο κτίριο Γ, εφόσον είναι χαρακτηρισμένο διατηρητέο. Το ένα τμήμα του κτιρίου Β επί της Παύλου Μελά παραμένει έως έχει, εφαρμόζοντας τα απαιτούμενα χωρίσματα και το ενισχύουμε, εσωτερικά με μανδύα από μπετόν. Ανέπαφη επίσης μένει και η όψη επί της στοάς Ματσάγγου και επί της οδού Μακεδονομάχων παρ’ όλη την διαχείριση που εφάρμοσαν προηγούμενοι μελετητές στο άνω κτίριο του Οικονομικού Τμήματος, καθώς επιθυμούμε να διαφαίνεται η συνέχεια της λογικής των όψεων. Στο εσωτερικό, όμως, των όψεων επεμβαίνουμε δραστικά με ένα μεταλλικής κατασκευής κτίριο - προσθήκη που ως σχτόχο έχει όχι να επισκιάσει αλλά να αναδείξει το υπάρχον μνημείο.
Το κτίριο θα δεχτεί χρήσεις που αφορούν τη φοιτητική κοινότητα,όπως αμφιθέατρα υποστηρικτικά του παραλιακού πανεπιστημιακού συγκροτήματος, χώρους για φοιτητές (internetcafe, φοιτητικό εστιατόριο, γραφεία φοιτητικών συλλόγων, κ.α.). Παράλληλα λόγω της κεντροβαρικής θέσης του στη κεντρική αγορά της πόλης, θα περιλαμβάνει χώρους έκθεσης, προβολής του εκπαιδευτικού έργου, οι οποίοι θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από τους πολίτες για αντίστοιχες εκδηλώσεις.
Καταλήγοντας λοιπόν, η παρούσα μελέτη, επιδιώκει να ξεπεραστεί ο μαρασμός και η απαξίωση που βιώνει το συγκεκριμένο συγκρότημα σήμερα και να αποτελέσει αφορμή για ένα νέο μοντέλο σύνδεσης πανεπιστημιακού κτιρίου με την πόλη.