Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά στο σχεδιασμό μίας νέας οινοποιητικής μονάδας παραγωγής συνοδευόμενη από καλλιέργειες αμπελιών εντός του Κτήματος Τατοΐου Αττικής.

Το Κτήμα Τατοΐου, γνωστό και ως η κατοικία της πρώην βασιλικής οικογένειας της Ελλάδος, τοποθετείται στις νοτιοανατολικές παρυφές της Πάρνηθας και καλύπτει την επικράτεια του αρχαίου Δήμου Δεκέλειας. Παρόλο που σήμερα παρακμάζει εγκαταλελειμμένο και ανεκμετάλλευτο, στο παρελθόν υπήρξε πρότυπο δείγμα αυτόνομου αγροκτήματος με πλούσια κτηνογεωτροφική παραγωγή και εκτεταμένες καλλιέργειες. Η οινοποιητική δραστηριότητα άνθιζε, ενώ αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες πηγές εσόδων για το κτήμα παράγοντας κρασί με την επωνυμία «οίνος Δεκελείας».

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μία προσπάθεια για την επαναλειτουργία του κτήματος και την ανάδειξη όχι μόνο του φυσικού πλούτου αλλά και της αρχιτεκτονικής του κληρονομιάς με άξονα την επαναφορά της πρωτογενούς παραγωγής. Έχοντας ως έναυσμα  την πρωτοβουλία αυτή, προτείνεται η δημιουργία ενός νέου οινοποιείου εντός του ιστορικού κεντρικού πυρήνα του κτήματος και στην καρδία της άλλοτε παραγωγικής αγροτοκτηνοτροφικής μονάδας.

Οι νέες χρήσεις αναπτύσσονται σε τρεις θεματικούς άξονες εκπαίδευσης, αναψυχής και παραγωγής αντίστοιχα. Οι δύο πρώτοι εντάσσονται στο περιβάλλον των υφιστάμενων κτιρίων ενώ ο τρίτος τοποθετείται νοτιότερα στα ίχνη των αμπελώνων που υπήρχαν στο παρελθόν. Τα υφιστάμενα κτίρια φιλοξενούν πλέον ένακέντρο ενημέρωσης, χώρους διοίκησης, μουσείο οίνου, αναγνωστήριο, οινολογικό εργαστήριο, χώρους έκθεσης, εστίασης και φιλοξενίας.

Η υπεροχή της φύσης υπήρξε η βάση του χαρακτήρα της αναψυχής που προσφέρει το κτήμα, έτσι καισχεδιασμός του οινοποιείου ακολουθεί τη λογική της ήπιας παρέμβασης σεβόμενος το ανάγλυφο του εδάφους και το έντονο φυσικό τοπίο και προβλέπει το μεγαλύτερο μέρος του να είναι υπόσκαφο. Υιοθετώντας τη μορφή της γραμμικής διάταξης των νέων αμπελώνων που τοποθετούνται εκατέρωθεν και την ήπια κλίση του βουνού το οινοποιείο γίνεται ένα με το τοπίο χάρη στις κεκλιμένες και επιμήκεις στέγες του που εκτείνονται για να συναντήσουν το έδαφος. Αναπτύσσεται σε 3 επίπεδα και περιλαμβάνει χώρους παραγωγής, διοίκησης, υποδοχής και αναμονής κοινού, προσφέροντας θέα προς τους αμπελώνες και το δάσος από το επίπεδο της εισόδου.

Η πρόκληση του σχεδιασμού έγκειται στο γεγονός ότι οι νέες επεμβάσεις καλούνται να συνδιαλαγούν με ένα τόπο μνήμης με ιδιαίτερη ιστορική και συμβολική αξία ως μνημείο της νεότερης ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Η αναβίωση της αμπελοοινικής δραστηριότητας μετατρέπει το πάρκο σε ένα δυναμικό τουριστικό προορισμό, έχοντας ως πρόθεση να παρέχει πολλαπλές δραστηριότητες προωθώντας την αειφόρο ανάπτυξή του.