Το πολύμορφο οικιστικό πεδίο της Κυψέλης έγινε ένα μωσαικό χρήσεων κατά το πέρασμα των δεκαετιών από χώρους γραφείων και βιοτεχνίες μέχρι κατοικία για ανθρώπους από κάθε μερία της γης. Η εγκατάλειψη της περιοχής με την φυγή ενος μέρους του πληθυσμού αναπληρώθηκε με την έλευση των μεταναστών, οι οποίοι απέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό την απονέκρωση της.
Παρόλααυτά, οι ελλείψεις κοινωνικών δομών και δημόσιων χώρων δημιουργούν μία κίνηση προς το νεσωτερικό-ιδιώτικό χώρο. Η εσωστρέφεια αυτή, αποτελεί την βάση για την απαξιώση του κοινού και την ολοκλήρωση του κένου.
Επεμβαίνουμε στην περιοχή αυτή ορίζοντας το κενό σαν κοινό και προσπαθώντας να απεγκλωβίσουμε την καθημερινότητα από το στενό ιδιωτικό χώρο. Επιχειρούμε να εντάξουμε με την συμφωνία των ίδιων των κατοίκων μία νέα διαδρομή διασχίζοντας ένα απείραχτο κομμάτι του αστικού ιστού, τον ακάλυπτο.
Το πείραμα αυτό αντιμετωπίζει τον ακάλυπτο σαν μία νέα διαδρομή, όχι σαν μία στάση,σαν μία συνεχόμενη ροή απόλυτα εξαρτημένη αποταίχνητης ρυμοτομίας της περιοχής. Χωρίζει τους ακαλύπτους έξι τετραγώνων της περιοχής της Κυψέλης με σκοπό να ενοποιήσει μία νέα διαδρμή, η οποία παίρνει ύψος και βάφει τον αστικό ιστό με αυτοδιαχειριζόμενες χρήσεις δημόσιου χαρκτήρα.
Πρόκειται για μια ελαφριά διάτρητη κατασκευή που ενώνει σε κατακόρυφο και οριζόντιο άξονα τα έξι αυτά τετράγωνα παρέμβασης αποκτώντας μία διττή λειτουργία, αυτή του περάσματος και μίας ακόμα δημόσιας χρήσηςεπηρεασμένη από τις εκάστοτε ανάγκες των κατοίκων. ( εμπόριο, πολισμός κτλ). Ο άξονας του μηδενόςαξιοποιείται στο έπακρο με πυκνώσεις και αραιώσεις χρήσεων, όπου είναι εφικτό.
Η αστική αυτή διάσχιση του οικοδομικού τετραγώνου δημιουργεί μία εντελώς διαφορετική ανάγνωση της πόλης. Από την κλίμακα της πολυκατοικίας και του τετραγώνου, σε μία ενδυνάμει πολεοδομική. Ο χειρισμός του ακάλυπτου ως ένα ενεργό σημείο κίνησης - περάσματος, καταργεί σε μεγάλο βαθμό την πίσω και μπροστά όψη, μετατοπίζοντας το σημείο βαρύτητας στην ανάγνωση του ιστού.
