Θέμα αυτής της ερευνητικής εργασίας είναι η εξερεύνηση και καταλογοποίηση των ειδών και των τρόπων της αρχιτεκτονικής πρακτικής μέσα από τους επαγγελματίες της.
Επηρρεασμένη από την αμεσότητα άλλων επαγγελμάτων όπως η ιατρική στην συσχέτιση τους με το κοινό τους θα εξεταστεί πως η δόμηση του αρχιτεκτονικού επαγγέλματος σχετιζόταν και σχετίζεται με την ευημερία ή όχι των ατόμων της εκάστοτε εποχής.
Επίσης επιχειρήθηκε να περαστεί ένα συνδετικό νήμα μέσα από τα είδη των αρχιτεκτονικών πρακτικών .Τα “είδη” που αναλύθηκαν επιλέχτηκαν με βάση τα συνδετικά επαναλαμβανόμενα χαρατηριστικά που φαίνεται να είχαν, όπως για παράδειγμα κάποια στοιχεία συλλογικότητας, ώστε να ιχνηλατηθούν οι αξιωματικές αρχές που δεν σίγησαν με το χρονικό, κοινωνικό, πολιτιστικό πέρασμα των εποχών. Παρατηρώντας τις αρχές της εφευρεσής και εξαφάνισης τους γίνονται δυνατές υποθέσεις για ποιες θα ήταν οι μελλοντικές πιθανές προσθήκες στον κατάλογο.
Σε μια περίοδο ανατροφοδότησης της εικόνας του αρχιτέκτονα όσο εσωτερικά στον κλάδο όσο και από τρίτους , το παρόν τεύχος θα επιχειρήσει να γίνει ένας οδηγός/ ευρετήριο αναγνώρισης των αρχιτεκτονικών ειδών/ειδικοτήτων/χαρακτήρων, από τις κοινωνικές ομάδες, τους οργανισμούς, τα άτομα μέσα στα οποία οι αρχιτέκτονες δρούν και τα οποία θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την εξερεύνηση και εκμετάλλευση τους.
