Αφορμή για την ερευνητική αυτή εργασία αποτέλεσε ο προβληματισμός πάνω σε ζητήματα που αφορούν τη σύγχρονη πόλη. Κάθε άλλο παρά ποτέ, η σύγχρονη εποχή φαίνεται να ηγεμονεύει την αρχιτεκτονική και να δημιουργεί μια ιδιότυπη εξέλιξη του μοντερνισμού με τον τρόπο που υποστηρίζεται από το σύγχρονο κριτικό λόγο. Η πολύπλευρη κριτική που διαφαίνεται στο έργο του Ι. Καλβίνο, αναδύει ζητήματα τα οποία είχαν λησμονηθεί. Η σκωπτική θεώρηση και οι ιταλικές επιρροές στο λόγο του είναι που μας δίνουν αφορμές για προβληματισμούς έξω από τα πλαίσια που δεσμευτικά επιβάλει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι star της αρχιτεκτονικής. Μέσα από τη λογοτεχνική δομή και ύφος, προτείνεται μια περισσότερο διαισθητική σκοπιά.

Αναδεικνύονται τα ζητήματα που θίγουν, ως αντίδραση στο μοντέρνο, η Tendenza, οι Super studioκαι ο Aldo Rossi. Αυτή η αρχιτεκτονική αφετηρία σε συνδυασμό, με τα ποιητικά και σχετικά ως προς τα ανωτέρω, ζητήματα του Ι. Καλβίνο είναι που δημιουργούν τον κεντρικό μας άξονα (μνήμη, επιθυμία, ζωή και θάνατος της πόλης). Είναι η κοινή αναφορά αρχιτεκτονικού και λογοτεχνικού λόγου. Είναι η βάση στην οποία θα θιχτούν ζητήματα όπως η αντίληψη, η καθημερινότητα, το ιερό, ο χρόνος, τα οποία θα κορυφωθούν με τα σχόλια στις ιδανικές και τη σύγχρονη πόλη.

Η όλη δομή ακολουθεί μια ποιητική διάθεση, η οποία σε συνδυασμό με τις βιβλιογραφικές αναφορές, δημιουργούν ένα χώρο που ελπίζουμε να διευρύνει το προβληματισμό γύρω από το ζήτημα της πόλης και της αρχιτεκτονικής. Να κάνει ένα βήμα για να θυμηθούμε και πάλι ότι η ζωή στην πόλη είναι το όραμα του ιδανικού. Είναι ο κοινός βίος των ανθρώπων, που δίδει κουράγιο σε όλους μας για την αναζήτηση της ιδανικής πόλης.