Αυτή η εργασία προσδοκά να καταγράψει ένα κομμάτι του σημερινού ρεύματος της Αυτονομίας μέσα από το παράδειγμα της πόλης του Μιλάνου μέσα από τηνανάλυση των στοιχείων που συγκροτούν την «πόλη» των αυτονομιών μέσα στην πόλη άρα και την ανάπτυξη. Επικεντρώνεται στην ανάδειξη της σχέσης του «Μιλάνου» μέσα στο Μιλάνο, μιας πόλης που είναι γνωστή για τη μόδα και το designκαι των δρόμων με τα ακριβά μαγαζιά, παραβλέποντας τα υπόλοιπα κομμάτια της, όπως τις γειτονιές μεταναστών, εργατών κτλ και των πολιτικών κινημάτων. Hκαταγραφή της ιστορίας αυτού του ρεύματος της αυτονομίας έχει γίνει από πολλούς και διαφορετικούς ιστορικούς και συγγραφείς με έμφαση κυρίως στη δεκαετία του ’70, περίοδο κλιμάκωσης των κινηματικών επαναστατικών διαδικασιών. Στην προσέγγιση της χωρικής διάστασης των κουλτούρων και των στεκιών της εποχής εκείνης μέχρι και τη δεκαετία του 80 συνέβαλε σημαντικά και ο JohnMartinμε τη διπλωματική του εργασία «lalunasottocasa”.  Στόχος της εργασίας αυτής δεν είναι η καταγραφή του παρελθόντος, αλλά η διερεύνηση των χωρικών σχέσεων που δημιουργούνται μέσα σε μια πόλη όπως το Μιλάνο από ένα ρεύμα που, παρά τη ρευστή του μορφή, επιδιώκει την «κυριαρχία» μέσα στην πόλη. Από τις δομές που δημιουργούνται, μέχρι την αμφισβήτηση του ίδιου του τρόπου ζωής που έχει σχεδιαστεί για τους κατοίκους αυτής της πόλης, αποτελούν τα δομικά στοιχεία της έρευνας, μέσα από την οποία θα επιχειρήσουμε να δούμε όλες αυτές τις διάσπαρτες αυτονομίες σαν ένα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ανοίγει και η κουβέντα για το κατά πόσο τα κινήματα πόλης ή για την πόλη και τις γειτονιές μπορούν και παίζουν ένα ρόλο αντίστοιχα με τα κινήματα στα εργοστάσια, και κατά πόσο αυτά τα κινήματα επηρεάζουν τον ίδιο τον χώρο τόσο υλικά όσο και ανθρωπολογικά.