Σκοπός της διπλωματικής εργασίας, είναι η εναπόθεση κατασκευών φιλοξενίας στο Κουφονήσι, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις να «ξαναανακαλυφτεί» το τοπίο, από προοπτικές ανθρώπινων κατασκευών ή τοπικών θέσεων που έχουν παρακμάσει ή παραβλεφθεί οι χρήσεις τους. Το Κουφονήσι είναι ένας προορισμός που ενδείκνυται καθαρά για πεζοπορία και κυρίως για εξερεύνηση παραλιών. Η πρόσβαση στις παραλίες ,με οποιοδήποτε μέσο μεταφοράς ,σταματάει σε ένα σημείο και συνεχίζεται η εξερεύνηση με τα πόδια. Σε ένα σημείο της διαδρομής υπάρχει ένα μονοπάτι που ενώνει δυο μεγάλες παραλίες. Παλαιότερα λειτουργούσε ως χώρος κατασκήνωσης, όπου αργότερα απαγορεύτηκε  η λειτουργία του για υγειονομικούς λόγους. Προτείνεται να γίνει μία αναδιαμόρφωση της συγκεκριμένης περιοχής, ώστε να επαναφερθεί αυτή η ζωντάνια και η ένταση σε εκείνο το σημείο. Ο γραμμικός χειρισμός αποτέλεσε οδηγό μορφοποίησης του τοπίου λαμβάνοντας υπόψιν τις λέξεις κίνηση-στάση-σώμα στο σχεδιασμό.Η τελική χάραξη έγινε πάνω σε ίχνη παλαιών μονοπατιών που προϋπήρχαν .Το υπάρχον παραλιακό μονοπάτι ορίζεται από τους θάμνους (υπάρχουσα φύτευση της περιοχής) και από ένα πέτρινο τοιχίο το οποίο βρίσκεται κατά μήκος της περιοχής.Παράλληλα με την εξωτερική διαδρομή προτείνεται και η δημιουργία μίας νέας διαδρομής ,εσωτερικά της περιοχής.Οι κατασκευές φιλοξενίας αποτελούνται από ένα αναψυκτήριο στην εσωτερική διαδρομή με αποθηκευτικούς χώρους , ένα χώρο αποδυτηρίων και ένα χώρο wc. Κατασκευή φιλοξενίας αποτελεί και το πρότυπο που δημιουργήσαμε ,καθώς μεταλλάσσεται σε σκίαστρο στην εσωτερική διαδρομή και σε ξαπλώστρα στην εξωτερική διαδρομή.Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές μας και γενικότερα σε όλη τη σύνθεση του τοπίου είναι υλικά της περιοχής που προϋπήρχαν ,όπως το καλάμι. Προσπαθούμε να αναδείξουμε την πορεία του εκάστοτε μονοπατιού ως ελκυστικού περιπάτου με δυνατότητες στάσεις και ανάπαυσης.Οι δύο διαδρομές που δημιουργούνται η μία από φυσικό όριο και η άλλη από τεχνητό καθώς και τα μικροσυμβάντα στην περιοχή έρχονται να ξαναζωντανέψουν την περιοχή . Ο  χρήστης χρησιμοποιεί τη μονάδα προσωρινής φιλοξενίας ανάλογα με τη δική του προσωπικότητα ,φαντασία και επιθυμία και σύμφωνα με τους περιορισμούς και τις δυνατότητες του χώρου.