Η διπλωματική εργασία αφορά την ανάπλαση τμήματος της παραλίας της πόλης του Βόλου. Eκτείνεται από τις πλωτές εξέδρες, απέναντι από το δημαρχείο μέχρι το κτίριο Παπαστράτου.
Η μελέτη ξεκίνησε με την καταγραφή του χώρου και την αναγωγή της σε χωρικές ποιότητες βάση της διαφορετικής αντίληψης του χώρου από τον πεζό και τον ποδηλάτη. Ο μικρότερος απαιτούμενος χρόνος διάνυσης της κάθε απόστασης από τον ποδηλάτη και η συνεχής εναλλαγή των οπτικών φυγών του έχει σαν αποτέλεσμα την αποσπασματική και αφαιρετική χωρική του αντίληψη καθώς και την απότομη αλλαγή της κλίμακας των στοιχείων που τον αποτελούν.
Κατά την προσπάθεια χαρτογράφησης της εμπειρίας αυτής, προκύπτουν αναπαραστάσεις του χώρου με διάφορα μέσα όπως σκίτσα, μακέτες, φωτογραφικά κολλάζ και οπτικά κείμενα. Ταυτόχρονα, λόγω της καταγραφής των αποσπασμάτων υπό την προοπτική τους μορφή αναπτύσσεται ένα λεξιλόγιο με βασικό σχήμα τη “σφήνα”, στο οποίο βασίζεται η οργάνωση και η μεταξύ τους σύνθεση.
Με τις αναπαραστάσεις αυτές προκύπτουν νέες χωρικές ποιότητες οι οποίες εντάσσονται και διαμορφώνουν το ήδη υπάρχον περιβάλλον. Δημιουργείται μία σύνθεση βάση του παραπάνω λεξιλογίου αποτελούμενη από νέες χαράξεις και μορφές. Αυτές είναι το μέσο επεξεργασίας και καθορισμού των τελικών μορφών της καινούργιας πρότασης. Η πρόταση αυτή περιλαμβάνει τον ανασχεδιασμό του εδάφους, τη δημιουργία χώρων στάσης και κατασκευών οι οποίες θα εξυπηρετούν τις υπάρχουσες χρήσεις. Επίσης περιλαμβάνει τη δημιουργία πλατειών οι οποίες θα εξυπηρετούν και τη διεξαγωγή της έκθεσης βιβλίου.
Με την ανάπλαση αυτή δίνεται, στο χώρο αυτό, η δυνατότητα να αποκτήσει μία συγκεκριμένη ταυτότητα και να μπορεί να εξυπηρετεί καλύτερα τις δραστηριότητες που φιλοξενεί.