Ο κοινωνιολόγος Jean Didier Urbain, ερευνά τον πληθυσμό στην παραλία. Ποιο συγκεκριμένα ερευνά ποια είναι τα κοινωνικά φαινόμενα που προκαλούν, σε συγκεκριμένο χώρο (τις παραλίες) και χρόνο (το καλοκαίρι) την ροη μεγάλων όγκων πληθυσμού. Και επίσης ποιες είναι οι συμπεριφορές του. Ως κοινωνιολόγος εξετάζει καταρχήν ιστορικά (ιστορία των ηθών και εθίμων) την κουλτούρα των λουόμενων με βάσει την λειτουργιά της κοινωνίας. Στην συνέχεια αναλύει την εξέλιξη αυτής της συνήθειας και πως πραγματοποιείται στην παραλία η τμηματοποίηση των κοινωνικών στρωμάτων και των συμβολικών σημάτων που εκπέμπουν.
Εν αρχή ήταν ο μύθος και εν τέλει το φαντασιακό. Μύθος της θάλασσας ως τρομακτικό αλλά και ιατρικό ( ο καρκίνος άραγε γιατρεύεται με τα μπάνια;), μύθος της απομόνωσης ως Ροβινσόνας ή/και Παρασκευάς (ο μιμητής), μύθος ως τουρίστας και ως λάτρη της φύσης για τον παραθαλάσσιο παραθεριστή (ο τουρίστας είναι ο Φογκ που κινείται όχι ο ΠΑΘ), μύθος της απομόνωσης από τον κόσμο αλλά μέσα στον κόσμο. Η απομόνωση μόνο στην φαντασία, η επικοινωνία του ξεγυμνωμένου σώματος φαντασιακά μέσο συμβολισμού, η φαντασιακή αναπαραγωγή πρωτογόνων σχέσεων φιλίας και γειτνίασης, η φαντασιακή λήθη του κόσμου και της κοινωνίας. Μύθος της κατάργησης της κοινωνικής διαστρωμάτωσης και μόνο φαντασιακή της εξαφάνισης.
Ως πλαίσιο και για παιδαγωγικούς αλλά και συμβολικούς λόγους ο Κοινωνιολόγος μας πλέκει την ανάλυση του γύρο από την αναλυτική παρουσίαση των καταστάσεων απομόνωσης, και συντροφιάς μετέπειτα, που έζησε ο πραγματικός Ροβινσώνας Κρούσως στο νησί του τον 18οαιώνα.
Αυτό που παρατηρεί αναλύοντας τόσο τις συμπεριφορές αλλά και τα ήθη και έθιμα που αναπτύσσονται στην παραλία είναι η αναπαραγωγή των κοινωνικών θέσεων, αντανάκλαση της κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Η έκφραση αυτών γίνεται μέσω των μηνυμάτων του διαύλου ΞΕΓΥΜΝΩΜΕΝΟ ΣΩΜΑ. Όμως υπάρχει ένα αποτέλεσμα της κατοίκησης στην παραλία. Μέσω της λήθης της κοινωνίας και τα προβλήματα της.
Επεχείρησα να εφαρμόσω τις έννοιες και αναλύσεις του J.D.Urbain στην παραλία σε μια ομάδα χειμερινών κολυμβητών της παραλίας Πλάκες του Βόλου αντικείμενο της διπλωματικής μου εργασίας. Πράγματι οι έννοιες κοινότητα, ιδιότητες και όχι ρόλοι, απουσία θεάτρου και σκηνής για μιμητικούς ρόλους, κοινότητα και ανθρώπινες σχέσεις, λάτρεις της φύσης, υγεία και έλλειψη μύθων, χαρακτηρίζουν τα ήθη και συμπεριφορές δηλαδή την κουλτούρα αυτής της συμπαγής ομάδας που αναβιώνει πραγματικές σχέσεις φιλίας και αξίας.
