Στον οικουμενικά ευχάριστο χώρο του δημοσίου τοποθετείται ο προσωπικός χώρος της τουαλέτας και δημιουργείται η δημόσια τουαλέτα.
Η εργασία προσπαθεί να παρουσιάσει μία πορεία σκέψεων, θεωρίας και παραδειγμάτων και μέσα από την έρευνα πεδίου να αναλύσει τον τρόπο εφαρμογής τους. Κατά πόσο η σχετικότητα των κοινωνικών εννοιών, οι αυθαίρετες παραδοχές που συνιστούν μια κοινωνία, η εικόνα, η προβολή και ο κινηματογράφος είναι ικανά να επηρεάσουν τον τρόπο αντίληψης του ατόμου και εν δυνάμει την πραγματικότητα.
Η έρευνα πεδίου γίνεται με βάση μία λίστα [που έχει δοθεί από το Δήμο Αθηναίων] με τα δημόσια αφοδευτήρια-αποχωρητήρια της πόλης. Η επιτόπια έρευνα καταγράφει τα υφιστάμενα στοιχεία και δημιουργεί ένα φάκελο για κάθε περίπτωση μελέτης. Με βάση αυτά γίνεται μία προσπάθεια διείσδυσης στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται ο κόσμος την έννοια και το χώρο του δημοσίου WC. Η θεματική αυτή της ελάσσονας αρχιτεκτονικής αποτελεί ταμπού μέχρι σήμερα καθιστώντας αμφίβολο το χώρο και τις χρήσεις του δημόσιου αποχωρητηρίου. Εν τέλει μπορεί κάποιος να οικειοποιηθεί αυτόν τον ιδιωτικό χώρο μέσα στην πόλη;