Ο άνθρωπος, ως κοινωνικό ον, είναι από την φύση του άρρηκτα συνδεδεμένος με το περιβάλλον που τον πλαισιώνει, φυσικό ή τεχνητό, μέσα στο οποίο αποκτά όλες τις βιωματικές του εμπειρίες, και αντλεί στοιχεία μέσω της κίνησής του στον χώρο. Με αυτόν τον τρόπο το άτομο αντιλαμβάνεται τη μορφή και τον χαρακτήρα του κάθε τόπου στον οποίο εμπλέκεται, κυρίως μέσω των αισθήσεών του, ενώ παράλληλα τροφοδοτεί, μεταβάλλει, ή ακόμα και αλλοιώνει το «χωρικό γίγνεσθαι» του τόπου αυτού, σύμφωνα με τις εμπειρίες που απέκτησε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο. Μελετώντας την κινητική και ψυχοσωματική συμπεριφορά ενός ανθρώπου - κατοίκου συμπεραίνουμε ότι είναι συνυφασμένη με την ιστορία του τόπου που δρά. Αναφερόμενοι στην ιστορία, δεν εννοούμε μόνο το επίπεδο γεγονότων που διαδραματίστηκαν στο παρελθόν, αλλά και την παρούσα εξέλιξή τους, στην οποία ο άνθρωπος - κάτοικος παρεμβάλλει και παρεμβάλλεται.  Άλλοτε συμμετέχει λιγότερο ή περισσότερο ενεργά, άλλοτε την αφομοιώνει, και άλλοτε την ανασυγκροτεί δίνοντας έμφαση στην διαχρονικότητα ή τη νεωτερικότητά της, στοιχεία βασικά για την ταυτότητα ενός τόπου. Τέλος μέσα στην πόλη οι κάτοικοι αναπτύσσουν σχέσεις μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα χωροχρονικό πλέγμα γεγονότων, στο οποίο αντανακλάται η καθημερινότητά τους με την βοήθεια της υλικής απεικόνισης και ύπαρξης.

 Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι να εξεταστούν οι παραπάνω έννοιες σε μία συγκεκριμένη περιοχή της Θεσσαλονίκης – περιοχή μελέτης (Τόξο οδών Κασσάνδρου – Ολυμπιάδος). Επιχειρείται να γίνουν αντιληπτές βασικές έννοιες όπως αυτή της ετεροτοπίας ή της αστικής ταυτότητας μιας πόλης, διαμέσου ενός ερωτηματολογίου που διανεμήθηκε σε τυχαίο δείγμα πολιτών. Τα αποτελέσματα των ερωτηματολογίων μας οδήγησαν σε συμπεράσματα και έτσι απέκτησαν όλες οι παραπάνω έννοιες υπόσταση, όχι μόνο σε θεωρητικό αλλά  και σε πρακτικό επίπεδο.