Το ερευνητικό αυτό θέμα, αποτελεί μια εμβάθυνση στις αρχές που διέπουν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και πως αυτές μπορούν να αξιοποιηθούν σήμερα. Στόχος του επομένωςδεν είναι η  εξιδανίκευση της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, αλλά η ανάδειξη τωνβασικών αρχών της, που σήμερα μελετούνται επιστημονικά και αποτελούν μέρος της ονομαζόμενης βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής. Για το σκοπό αυτό, αρχικά, θα γίνει συνοπτική παρουσίαση ορισμένων νέων προσεγγίσεων που σχετίζονται με τον ενεργειακό σχεδιασμό αλλά και μια αναφορά στις ρίζες της οικολογικής δόμησης που βρίσκονται στη λαϊκή παράδοση κάθε τόπου. Στη συνέχεια θα ερευνηθεί ένας επιλεγμένος, παραδοσιακός οικισμός του Πηλίου με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών για πρακτικές και τεχνικές που μπορούν να αξιοποιηθούν στις σύγχρονες κατασκευές, προσαρμοσμένες πάντα στις σύγχρονες ανάγκες του τρόπου ζωής και συνδυασμένες με τις νέες τεχνολογίες. Η λαϊκή εμπειρία και γνώση των παραδοσιακών χτιστών, ενσωματώθηκαν στα κτίρια με απλούς και ίσως όχι πάντα μεσυνειδητούς τρόπους. Η έλλειψη τεχνολογικών μέσων και αφθονίας υλικών, οδήγησε στην προσαρμογή της κατοικίας και του οικισμού στα κλιματικά, τοπογραφικά και γενικότερα, περιβαλλοντικά δεδομένα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στόχος, η καλύτερη προστασία από τις κλιματικές συνθήκες αλλά και η μέγιστη οικονομία δυνάμεων και πόρων. Το γεωγραφικό εύρος της μελέτης περιορίζεται στον οικισμό της Μακρινίτσας. Παρ’ όλο όμως που η περιοχή μελέτης θα μπορούσε να αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα, δεν μπορεί να απομονωθεί από το ευρύτερο γεωγραφικό της περιβάλλον. Τέλος για πιο ολοκληρωμένα και εμπεριστατωμένα συμπεράσματα, κρίθηκε απαραίτητη, η εστίαση και η αναλυτική μελέτη ενός συγκεκριμένου αρχοντικού της Μακρινίτσας. Βλέποντας το συγκεκριμένο κτίριο από την αρχική του κατασκευή μέχρι και τη διατηρημένη μέχρι σήμερα μορφή του, μπορούμε να σχηματίσουμε μια ολόπλευρη άποψη για τις αρχιτεκτονικές και περιβαλλοντικές αρχές που το διέπουν.  Με τις παρατηρήσεις λοιπόν στο επιλεγμένο κτίριο του παρελθόντος και στις εφαρμοσμένες σε αυτό τεχνικές, η παρακάτω έρευνα, στοχεύει στην ανάδειξη αυτών που μπορούν να διατηρηθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν. Στη συγκεκριμένη ανάγνωση  αναδεικνύονται οι κλιματικοί παράγοντες, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι κάποιοι άλλοι παράγοντες μπορεί να ήταν πιο καθοριστικοί, όπως κάποιος συνδυασμός ιστορικών, κοινωνικών ή ακόμα και χρηστικών αναγκών. Το ότι η συγκεκριμένη μελέτη λοιπόν χαρακτηρίζει «βιοκλιματικά» κάποια στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής είναι καθαρά μία παραδοχή.