Μιλώντας κανείς για τη σημερινή πόλη θα την χαρακτήριζε ως ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πεδίο έρευνας και μελέτης της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Δημόσιοι χώροι μέσα στον αστικό ιστό, ανοιχτοί ή κλειστοί, οριοθετημένοι ή μη, οργανωμένοι και σχεδιασμένοι σύμφωνα με αρχές της αρχιτεκτονικής είτε χώροι ελεύθερα δομημένοι και τοποθετημένοι μέσα στο πλαίσιο της πόλης, εξελίσσονται καθημερινά σε τόπους ροών κίνησης και σημείων στάσης. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τέτοιων δημοσίων χώρων αποτελούν οι χώροι αναμονής. Πρόκειται για χώρους όπου φιλοξενούν καθημερινά πλήθος ξένων ατόμων, η παραμονή των οποίων είναι για χρονικό διάστημα λίγων μόλις λεπτών ή κάποιων ωρών. Τόποι που χαρακτηρίζονται από πυκνή ανθρώπινη δράση και κινητικότητα καθώς επίσης προϋποθέτουν την ανάπτυξη σχέσεων επικοινωνίας, ανθρώπινων επαφών και διαδράσεων.

  Η προσέγγιση και μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς μέσα στο χώρο καθώς και των σχέσεων αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος έγινε με τη βοήθεια βασικών εννοιών της περιβαλλοντικής ψυχολογίας. Έννοιες όπως ο προσωπικός χώρος, η εδαφοκυριαρχία και η οικειοποίηση προσπαθούν να ερμηνεύσουν και να εξηγήσουν τις ανθρώπινες αντιδράσεις και συμπεριφορές. Ακολούθησε εμπειρική έρευνα σε επιλεγμένους χώρους αναμονής, όπως σε στάσεις αστικών λεωφορείων, στον σταθμό υπεραστικών λεωφορείων της πόλης του Βόλου καθώς και στον σταθμό  αεροδρομίου και λιμανιού της πόλης της Θεσσαλονίκης. Η λεπτομερής καταγραφή και ανάλυση των ανθρώπινων σχέσεων και η τακτική και συστηματική παρατήρηση των κινήσεων και της συμπεριφοράς των ατόμων που κινούνταν στους προαναφερθέντες χώρους, συντελούν στην διαδικασία ανάλυσης και κατανόηση της σχέσης αλληλεπίδρασης που υπάρχει μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος.

Στόχος της ερευνητικής εργασίας, ήταν η παρατήρηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς στους χώρους αναμονής των μέσων μαζικής μεταφοράς καθώς και η ανάλυση και εξήγηση αυτών σε σχέση πάντα με τα χαρακτηριστικά του εκάστοτε χώρου. Μέχρι ποιό βαθμό και με ποιό τρόπο η δομή και η οργάνωση ενός χώρου επηρεάζει και καθορίζει τη συμπεριφορά του ατόμου αλλά και πώς η δράση του ατόμου μέσα στο χώρο παίζει ρόλο στην αναδιοργάνωση αυτού;