Η μελέτη αυτή έχει ως θέμα, την πρόταση ανάπλασης και αναμόρφωσης μίας κατεστραμμένης από βομβαρδισμούς περιοχής μέσα στο διατηρητέο περιβάλλον της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου. Η περιοχή αυτή ανήκει στην Εβραϊκή συνοικία της πόλης, την Οβριακή, μία ιστορική γειτονιά η ύπαρξη της οποίας χρονολογείται τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα.
Η καταστροφή σημαντικού τμήματος του δομημένου περιβάλλοντος της συνοικίας, κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι εκτεταμένες ανασκαφικές εργασίες επί ελληνικής διοίκησης και η λειτουργία του διοικητικού και εμπορικού κέντρου της πόλης έξω από τα όρια του τείχους έχουν θέσει την συνοικία στο περιθώριο του ενδιαφέροντος. Η περιοχή μελέτης σήμερα βρίσκεται αποκομμένη από την υπόλοιπη πόλη και σχεδόν δίχως ανθρώπινες δραστηριότητες.
Ωστόσο η μορφή της Οβριακής όπως έχει διαμορφωθεί στο πέρασμα των αιώνων έχει αποχτήσει ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό ενδιαφέρον. Η πρόταση της μελέτης, που αφορά τη διαμόρφωση της σημερινής πλατείας Πεισιδώρου, έγκειται σε επεμβάσεις στο πλαίσιο της αστικής ανάπλασης με στόχο την εξυγίανση της υποβαθμισμένης συνοικίας και την προστασία της πολιτιστικής της κληρονομιάς και επομένως της φυσιογνωμίας της.
Καθώς η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου είναι μια ξεχωριστή περίπτωση οικιστικού συνόλου, για την οποιοδήποτε επέμβαση σε αυτή χρειάζεται εκτενή προσέγγιση του τόπου ενώ κρίνεται απαραίτητη η διερεύνηση και ο σεβασμός των κοινωνικών, πολιτικών και πολιτιστικών θεσμών που οδήγησαν στη δημιουργία του συγκεκριμένου παραδοσιακού περιβάλλοντος.
Για τη συνθετική διαδικασία και την πρόταση προηγήθηκε εκπόνηση μελέτης της περιοχής και ανάλυση των παραγόντων που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της. Με μία ανάλυση προσαρμοσμένη στα ιδιαίτερα ιστορικά, πολεοδομικά και αισθητικά χαρακτηριστικά του τόπου προέκυψε μια πληρέστερη εικόνα του χώρου, επαναπροσδιορίστηκε η ιστορική αξία της συνοικίας και τέθηκαν δεδομένα για τον καθορισμό των στόχων της νέας επέμβασης.
Το γενικό σχέδιο ανάπτυξης της επέμβασης είναι η επανένταξη της τοποθεσίας στη βίαια αποκομμένη συνέχεια των αστικών σχέσεων μέσα από την αποκατάσταση της δομής του κατεστραμμένου μεσαιωνικού ιστού. Η πρόταση αρθρώνει ένα σύστημα τόπων-λειτουργιών οργανώνοντας διακεκριμένες και διαφοροποιημένες ενότητες χώρου, που με την εναλλαγή τυπικών συζεύξεων συμπλέκονται σε μια συνέχεια. Χαρακτηριστικό της παρέμβασης όσον αφορά τον άνθρωπο είναι ότι οι χρήστες δεν ακολουθούν μια ξεχωριστή πορεία που τους καθοδηγεί στις δραστηριότητες αλλά κινούνται ελεύθερα στον ενοποιημένο πλέον χώρο ακολουθώντας δική τους διαδρομή.
Συμπερασματικά η περιοχή της Οβριακής είναι μια βάση μελέτης του μεσαιωνικού ιστού και ένα πεδίο έρευνας και πειραματισμού για τη διατήρηση και αποκατάστασή του ενώ η ένταξη μίας μελέτης σε ένα περιβάλλον διατηρητέο σαν αυτό αποτελεί μεγάλη πρόκληση και σημαντική διδακτική εμπειρία.