Οι παραδοσιακές αντιλήψεις που θέλουν τη γυναίκα συνδεδεμένη άμεσα με το χώρο του σπιτιού και οι κοινωνικές συνθήκες των προηγούμενων αιώνων, στάθηκαν εμπόδιο για τη συμμετοχή των γυναικών στο σχεδιασμό των εσωτερικών χώρων και της αρχιτεκτονικής. Ωστόσο, στα τέλη του 19ου αιώνα και αρχές του 20ου, ξεκινά η ανατροπή αυτού του χωρικού σκηνικού. Με κύρια χαρακτηριστικά τον φιλελευθερισμό και την ανεξαρτησία, οι γυναίκες διαπερνούν τα εγκατεστημένα όρια της οικιακής σφαίρας και διεκδικούν συμμετοχή, αρχικά στη δημόσια σφαίρα της πόλης και έπειτα στην αγορά εργασίας. Οι δυσκολίες, όμως, που θα αντιμετωπίσουν είναι πολλές και, ο οικιακός χώρος , που έως τότε ήταν στερεοτυπικά προέκταση της γυναικείας φύσης τους, θα αποτελέσει τη διέξοδο διαφυγής τους. Η πορεία τους προς τον κόσμο της αρχιτεκτονικής θα ξεκινήσει από εδώ. Εκμεταλλευόμενες την εμπειρική τους γνώση οι γυναίκες αρχίζουν να συμμετέχουν ενεργά στο σχεδιασμό του σπιτιού, είτε μέσω της απλής αναδιαμόρφωσης του οκιακού περιβάλλοντος και του εκσυγχρονισμού της σφαίρας του νοικοκυριού, είτε με την ιδιότητα της εντολοδόχου καθοδηγώντας το έργο διακεκριμένων αρχιτεκτόνων ανάλογα με τις απαιτήσεις τους. Παράλληλα, η ωρίμανση των κοινωνικών συνθηκών και τα επιτεύγματα του φεμινιστικού κινήματος οδηγούν, από το 1870 και μετά, τις γυναίκες στις σχολές αρχιτεκτονικής. Η υποτιμητική αντιμετώπιση από τους άνδρες συναδέλφους τους λειτουργεί ανασταλτικά, ωστόσο η αποφασιστικότητα και το ταλέντο στέκονται σύμμαχοί τους. Αντλώντας έμπνευση από τις απόψεις του ανερχόμενου μοντερνισμού, αξιοπρόσεκτες παρουσίες κάνουν την εμφάνισή τους στο χώρο. Συχνά το μοντερνιστικό αίτημα για την κοινωνική ανατροπή συμπορεύεται με την ανατρεπτική ματιά των γυναικών δημιουργών του χώρου. Γυναίκες δημιουργοί όπως η Charlotte Perriand και η Eileen Gray θεωρούνται σήμερα πρωτοπόροι του design. Συχνά πλάι σε έναν ισχυρό μέντορα όπως η Lilly Reich, με πολιτική συλλογική συνείδηση όπως η Margarete Schütte - Lihotzky ή ακολουθώντας μοναχική πορεία, οι γυναίκες εκπρόσωποι του μοντερνισμού γράφουν τη δική τους ιστορία. Η ιστορία της αρχιτεκτονικής ωστόσο, άργησε να αναγνωρίσει τη σπουδαιότητα του έργου τους, μειώνοντας και, πολλές φορές, αποσιωπώντας τη συμμετοχή τους. Σήμερα, κάποιες από αυτές έχουν κερδίσει την αναγνώριση που τους αξίζει και αποτελούν έμπνευση για μια νέα γενιά γυναικών που διεκδικούν μια ισότιμη θέση στον κόσμο της αρχιτεκτονικής και για μια γενιά δημιουργών που αναζητούν την ετερότητα στην προσέγγιση του χωρικού σχεδιασμού.