Κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα τα πλαστικά έχουν γίνει ένα ουσιαστικό συστατικό του πολιτισμού μας. Το 1984 η παραγωγή του πλαστικού ξεπέρασε για πρώτη φορά αυτή του χάλυβα. το 1934¶ παρήχθησαν παγκοσμίως 10.000 τόνοι πλαστικού, το 1949 ο αριθμός έφθασε τους έφτασε τους 1.000.000 τόνους και το 2006 κατασκευάστηκαν 205.000.000 τόνοι. Οι ρυθμοί ανάπτυξης της χρήσης του υλικού είναι τόσο ραγδαίοι ώστε σήμερα δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα είχε εξελιχθεί ο εικοστός αιώνας χωρίς αυτό.

 Στο ερευνητικό θέμα έγινε προσπάθεια να παρουσιαστούν αναλυτικά όλα τα στάδια παραγωγής ενός πλαστικού αντικειμένου καθώς η εμπορική χρήση του υλικού δεν συνάδει με τις γνώσεις μας σχετικά με το ίδιο.

 Μέσω της ιστορικής αναδρομής αναζητήσαμε τους λόγους για τους οποίους το πλαστικό έγινε τόσο δημοφιλές μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Η ιστορική αναδρομή μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το πλήθος των πλαστικών υλικών και η δυνατότητα μετατροπής των ιδιοτήτων του κράτησαν σταθερό το ενδιαφέρον. Η εξέλιξη των βιομηχανικά παραγόμενων πλαστικών σε συνδυασμό με τα παραπάνω μας  οδήγησαν στην αναζήτηση της χημείας τους καθώς και των ιδιοτήτων τους.  Η σχεδίαση είτε αντικειμένων είτε αρχιτεκτονικών έργων με αυτό το υλικό προϋποθέτει την γνώση των τρόπων με τους οποίους μπορούμε να το επεξεργαστούμε. Ως σχεδιαστές τελικός μας στόχος ήταν η ανακάλυψη τους. Έτσι το επόμενο βήμα ήταν να παραθέσουμε τους τρόπους με τους οποίους μορφοποιείται.

 Τέλος η γνώση των παραπάνω αξιοποιήθηκε έτσι ώστε μέσω των αρχιτεκτονικών παραδειγμάτων να μπορέσουν να αναδειχθεί η σχέση των ιδιοτήτων του υλικού σε σχέση με επιλογές που γίνονται κατά την διάρκεια του σχεδιασμού.