Το βιβλίο τα Θεόχτιστα–Τοπία Και Σπίτια Στην Σύγχρονη Ελλάδα, του Α.Κωνσταντινίδη, περιέχει φωτογραφίες τοπίων και ανώνυμων κατασκευών, από το εύρος του ελλαδικού χώρου. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μια ανάλυση του βιβλίου αυτού, με έναν κατασκευαστικό τρόπο. Το βιβλίο διαβάζεται με όρους κατασκευής. Δημιουργείται συνεχώς μια μεταφορά από τον χώρο του βιβλίου στον κατασκευασμένο  τρισδιάστατο χώρο. Το βιβλίο αποτελεί μια κατασκευή. Η ίδια η φωτογραφία αποτελεί μια κατασκευή.

  Αφετηρία των σκέψεων και των παραλληλισμών ανάμεσα στο βιβλίο και στην κατασκευή αποτελούν οι φωτογραφίες των Θεόχτιστων. Αυτές οι φωτογραφίες αναλύονται, επεξεργάζονται και ομαδοποιούνται, ως προς την τοποθέτησή τους στον χώρο του βιβλίου και ως προς το περιεχόμενο τους. Η ροή της σκέψης περνά από την παρατήρηση, στην θεωρία του αρχιτέκτονα και στην συνέχεια στην αρχιτεκτονική κατασκευή του. Η αρχή οργάνωσης που διέπει την αρχιτεκτονική κατασκευή του Κωνσταντινίδη, διέπει και το βιβλίο των Θεόχτιστων.

  Η μελέτη χωρίζεται σε τρία βασικά κεφάλαια, που παραπέμπουν στον τρόπο με τον οποίο συγκροτείται μια κατασκευή. Το πρώτο αναφέρεται στην άρθρωση της μονάδας, δηλαδή των βασικών αρχών που διαμορφώνουν και διέπουν τον πυρήνα της κατασκευής. Το δεύτερο αναφέρεται στην συνύπαρξη της κατασκευής με το περιβάλλον της, με το οικόπεδο και το τοπίο της. Το τρίτο αναφέρεται στην οργάνωση των επιμέρους λεπτομερειών της κατασκευής, ώστε αυτές να εντάσσονται στην συνολική μορφή της και να εκφράζουν την βασική ιδέα και τις αρχές που την διέπουν. Η δομή της μελέτης αποτελεί μια κατασκευή που αναπαράγει την ιδέα της κατασκευής.

  Σε θεωρητικό επίπεδο αναπτύσσεται ένας προβληματισμός γύρω από το θέμα του τοπίου, καθώς και της σχέσης της αρχιτεκτονικής και του ανθρώπου μέσα σε αυτό. Η αρχιτεκτονική κατασκευή αποτελεί το μέσο με το οποίο αντιλαμβανόμαστε το τοπίο. Νοώντας την αρχιτεκτονική κατασκευή ως το κάδρο θέασης του τοπίου, προκύπτουν σκέψεις για την σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον του.

  Η προσπάθεια κατανόησης της κατασκευαστικής λογικής του Α. Κωνσταντινίδη θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εργαλείο κατανόησης της σύγχρονης εποχής.