Η εργασία αυτή επιχειρεί να σχολιάσει κάποιες βασικές παραμέτρους που σχετίζονται με το βιομηχανικό σχεδιασμό- έτσι όπως αυτός αναπτύχθηκε μέσα στον 20ο αιώνα-με συγκεκριμένη αναφορά στο σχεδιασμό και την κατασκευή των επίπλων.
Ξεκινώντας από το κομμάτι του σχεδιασμού, γίνεται μια εκτενής αναφορά στη σχολή του Bauhaus, στην οποία- πέραν των άλλων- λειτούργησε το ιδιαίτερα παραγωγικό εργαστήριο επίπλων. Σε αυτό παρήχθησαν έργα σπουδαίων δασκάλων- σχεδιαστών, αλλά ακόμη και μαθητευομένων, πολλά από τα οποία ξεχώρισαν για την πρωτοποριακή τους φόρμα και λειτουργικότητα και αποτέλεσαν ορόσημο για το σχεδιασμό του επίπλου τον 20ο αιώνα. Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάζεται η λογική της λειτουργίας της σχολής του Bauhaus, και πιο συγκεκριμένα ιστορικά στοιχεία για τη λειτουργία του εργαστηρίου των επίπλων, σημαντικοί σχεδιαστές που εργάστηκαν σε αυτό, καθώς και ορισμένα αντιπροσωπευτικά έργα που παρήχθησαν εκεί.
Στη συνέχεια εξετάζονται κάποιες εκφάνσεις της σχέσης του σχεδιασμού και της παραγωγής των επίπλων με την αγορά. Πιο συγκεκριμένα η έρευνα επικεντρώνεται στα προϊόντα και τον τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας αλυσίδας πολυκαταστημάτων ΙΚΕΑ, τα οποία αποτελούν- κατ’ ομολογία- ένα σύγχρονο φαινόμενο στον τομέα της αγοράς και της κατανάλωσης. Επιπλέον, επιχειρούνται κάποια σχόλια για το «δημοκρατικό design» που τα ίδια τα ΙΚΕΑ θεωρούν ότι παράγουν και παρέχουν στους καταναλωτές, καθώς και για τη σύνδεση του μαζικού σχεδιασμού με τις καταναλωτικές τάσεις που παρατηρούνται στη σύγχρονη εποχή.