Για την μελέτη του τρίπτυχου, τοπίο - κτίριο – άνθρωπος έγινε επιλογή ενός Έλληνα αρχιτέκτονα του Άρη Κωνσταντινίδη, ο οποίος γεννήθηκε, έκανε τις βασικές του σπουδές στην Ελλάδα και στην συνέχεια ταξίδεψε σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, αποκτώντας εμπειρίες και εικόνες οι οποίες καθόρισαν τον χαρακτήρα του και την μετέπειτα αρχιτεκτονική του δράση. Επηρέασε τα αρχιτεκτονικά δρώμενα στον ελλαδικό χώρο κυρίως κατά το χρονικό διάστημα 1960 - 1990, με τον σχεδιασμό κτιρίων τα οποία «συνδιαλέγονταν» με τον περιβάλλοντα χώρο, δημιουργώντας έτσι ένα ήπιο και αρμονικό αποτέλεσμα. Το προαναφερθέν χρονικό διάστημα χαρακτηρίστηκε εποχή του μοντερνισμού, με δραστικές αλλαγές στον τρόπο ανοικοδόμησης της Ελλάδας. Ο Άρης Κωνσταντινίδης δημιούργησε κατασκευές, τις οποίες αποκαλούσε «δοχεία ζωής», θέλοντας με αυτό τον τρόπο να προσδώσει σε αυτές, ένα νόημα πέραν της κατασκευαστικής τους υπόστασης, λειτουργώντας ως χώρος προστατευμένος, ασφαλής και οικείος, σχεδιασμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελεί μια συνέχεια του περιβάλλοντα χώρου και των φυσικών χαρακτηριστικών του και  κατά επέκταση να αποτελεί ένα  αρτιμελές σώμα εναρμονισμένο με το τοπίο.Στόχος του ήταν οι δημιουργίες του να αποτελούνένα χώρο ζωής όπου το σώμα και το πνεύμα ειρηνεύει και ανανεώνει την ζωτικότητα του, αποτελώντας προέκταση του ελληνικού τοπίου. Το έργο του Άρη Κωνσταντινίδη αναδεικνύει το τοπίο ως το βασικό πεδίο προσανατολισμού στη μορφή και σχεδιασμό των εσωτερικών χώρων του κτίσματος, το οποίο ανάγεται σε μια άρτια διαχρονικά αρχιτεκτονική σύνθεση.