Το παρόν ερευνητικό θέμα ασχολείται με τη φιλοσοφία του σχεδιασμού κτιρίων και ακριβέστερα πως η σημασία μιας ορθολογικής φιλοσοφίας σχεδιασμού γίνεται ύψιστη όταν οι σεισμικές θεωρήσεις κυριαρχούν στο σχεδιασμό. Αυτό συμβαίνει επειδή τυπικά αποδεχόμαστε υψηλότερο κίνδυνο βλάβης από σεισμικές δυνάμεις σχεδιασμού παρά από άλλα συγκρίσιμα ακραία φορτία, όπως το μέγιστο κινητό φορτίο ή η ανεμοπίεση.

  Ο σεισμός είναι η απότομη και με εναλλασσόμενη φορά κίνηση του εδάφους θεμελίωσης μίας κατασκευής, η οποία έχει σύντομη διάρκεια. Οι κατασκευές που στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι εύκαμπτες, ταλαντώνονται διαφορετικά από τη θεμελίωση τους, αναπτύσσοντας επιταχύνσεις μεγαλύτερες από εκείνες των εδαφικών. Ο λόγος m(μάζα) / k(ακαμψία) είναι αυτός που καθορίζει την ένταση των επιταχύνσεων.

  Τρία είναι τα δομικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για τους φέροντες οργανισμούς κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα. Αυτά είναι α) τα στατικά συστήματα πλαισίων, το λεγόμενο δοκός επί στύλου, τα οποία μπορούν να φέρουν άνετα τα κάθετα φορτία βάρους του κτιρίου και τα καταφέρνουν επαρκώς και σε οριζόντιες δυνάμεις όπως ο σεισμός. β) Τα διατμητικά τοιχία, που χρησιμοποιούνται σε κτίρια όταν το επιτρέπουν οι αρχιτεκτονικές και λειτουργικές απαιτήσεις.  Μπορούν να παραλάβουν αποκλειστικά τις οριζόντιες δυνάμεις χωρίς να έχει σημασία η επίδραση των φορτίων βαρύτητας που παραλαμβάνονται από στοιχεία δευτερεύουσας σημασίας που υπάρχουν μέσα στο κτίριο. γ) Ο συνδυασμός των δύο προηγούμενων συστημάτων, γνωστός ως μεικτό σύστημα.

  Η επίδραση του σεισμού κατά το σχεδιασμό ενός κτιρίου, παίζει κύριο ρόλο στη μορφή του κτιρίου αλλά και πως θα τοποθετηθούν μέσα σ’ αυτό τα φέροντα στοιχεία του, ώστε να ικανοποιεί τις αντισεισμικές απαιτήσεις. Οι λεγόμενες μη κανονικότητες στο σχεδιασμό κτιρίων είναι ο κυριότερος παράγοντας που πρέπει να αντιμετωπίσει ένας μελετητής. Η ασυμμετρία είναι το κυριότερο στοιχείο μη κανονικότητας. Δεν είναι όμως το μοναδικό. Κτίρια απλά σε μορφή και με συμμετρική κάτοψη μπορούν να έχουν ασυμμετρίες ως προς την κατανομή μάζας των εσωτερικών τους στοιχείων, πράγμα επιβαρυντικό σε περίπτωση σεισμού.

  Γενικά ο σύγχρονος μελετητής όταν σχεδιάζει ένα κτίριο σε περιοχή εντός των ζωνών σεισμικής δράσης, πρέπει να ελέγχει και να προβλέπει όλους εκείνους τους παράγοντες που επιδρούν πάνω σε ένα κτίριο, βάζοντας μέσα και τις εκάστοτε λειτουργικές απαιτήσεις.