Η έρευνα για τον χώρο της στάσης πίσω από κάποιον προστατευμένο χώρο, της υποχώρησης, της μάσκας, της ψεύτικης εντύπωσης για ότι κρύβεται από πίσω της και ότι δημιουργείται σαν σύνολο με τη θέση της μάσκας, οδήγησε  σε ένα έργο-μάσκα, ένα βιβλίο, “Το μηνολόγιο ενός απόντος” του Σταύρου Κρητιώτη. Το βιβλίο χρησιμοποιήθηκε σαν παράδειγμα των όσων αντιπροσωπεύει η μάσκα ως έννοια, γιατί κύριο χαρακτηριστικό του είναι η άρνηση να βγει η μάσκα μέχρι τέλους  και γιατί επιδιώκεται πάντα και μόνο η ψεύτικη εντύπωση. Η συγκάλυψη, η προσομοίωση, η αποκάλυψη και οι στρατηγικές που δημιουργούν ή αποτρέπουν την εξαφάνιση είναι ζητήματα, καθοριστικά για την αρχιτεκτονική του.

Η διαδικασία της συγγραφής του παρόντος δοκιμίου παρακολούθησε την ανάγνωση του βιβλίου, με αγραμμικό τρόπο, και ταυτόχρονα προκάλεσε σκέψεις που ενίσχυαν τη σχέση του βιβλίου με τον χώρο της μάσκας. Στη συνέχεια ελέγχθηκαν κάποιες από τις πηγές του συγγραφέα σε σχέση με τα αποσπάσματα που δημιούργησε από αυτές. Τέλος χρησιμοποιήθηκαν άλλα κείμενα που τεκμηρίωσαν τη λογική με την οποία συσχετίστηκε το βιβλίο με τη μάσκα του συγγραφέα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ενασχόλησής μου με τα παραπάνω υπήρξε επικοινωνία με τον συγγραφέα μέσω ηλεκτρονικών επιστολών, οι απαντήσεις του οποίου βοήθησαν στην εξέλιξη της πορείας την οποία ακολούθησα.