Το νηπιαγωγείο αποτελεί το πρώτο περιβάλλον του παιδιού, μετά το οικογενειακό. Οι πιο πρόσφατες έρευνες της παιδαγωγικής και της ψυχολογίας έδωσαν έμφαση στη σημασία που έχει η παιδική προσωπικότητα και η φύση του παιδιού. Η προσωπικότητα, η αυτενέργεια και η κοινωνικοποίησή του ατόμου, των οποίων η φυσιολογική ανάπτυξη αποτελεί βασικό στόχο της αγωγής, είναι μεταβαλλόμενα στοιχεία και ο θεμέλιος λίθος τους τοποθετείται στην παιδική ηλικία. Το βασικότερο μέσο για την επίτευξη των παραπάνω στόχων είναι το παιχνίδι. Έτσι οι δραστηριότητες οργανώθηκαν με βάση τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του παιδιού.

 Οι νέες όμως απόψεις της παιδαγωγικής και της ψυχολογίας οδήγησαν στη δημιουργία νέων ζητουμένων όσον αφορά τον ευρύτερο χώρο δράσης των παιδιών : χώρος πλούσιος σε ερεθίσματα, ευχάριστος και οικείος με δυνατότητα πολυμορφίας, που προάγει την ενεργητική σχέση του παιδιού με αυτόν, προκαλεί το ενδιαφέρον του παιδιού και συντελεί στη μάθηση δίχως να περιορίζει τις αυθόρμητες δραστηριότητες του.

 Η σχέση του ανθρώπου με το χώρο συνδέεται με τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς και των στάσεων του ατόμου ή της ομάδας. Έτσι στα πλαίσια της έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε δημόσια νηπιαγωγεία του Βόλου, ο χώρος του νηπιαγωγείου αντιμετωπίστηκε ως ένα πεδίο δραστηριότητας του παιδιού, το οποίο με τις ιδιότητες που έχει αποτελεί πεδίο πληροφοριών που επιδρά στις διεργασίες απόκτησης δεξιοτήτων και στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του παιδιού. Αντιμετωπίστηκε λοιπόν ως ένα πεδίο έκφρασης, επικοινωνίας και δράσης μέσα σε ένα πεδίο πληροφοριών.

 Στα 18 νηπιαγωγεία που έχουν συμπεριληφθεί στην έρευνα, προέκυψαν τρεις κατηγορίες νηπιαγωγείων με κριτήριο την στέγαση του χώρου : το συστεγαζόμενο με δημοτικό σχολείο, το στεγασμένο σε μονοκατοικία και τέλος το ανεξάρτητο κτίριο. Τα νηπιαγωγεία που στεγάζονται σε δημοτικά και σε μονοκατοικίες είναι και τα πιο παλιά σε λειτουργία, ενώ όσα λειτούργησαν πρόσφατα κατασκευάστηκαν κυρίως σε νέους, αυτόνομους χώρους.

 Μέσα απόμία συγκριτική διεργασία μελετήθηκαν και αναλύθηκαν τα χαρακτηριστικά της οργάνωσης του χώρου των νηπιαγωγείων και οι επιδράσεις που μπορεί να έχουν στη συμπεριφορά των παιδιών, λαμβάνοντας υπόψη τα ζητούμενα που έθεσαν οι νέες απόψεις της αγωγής.