Toκενό προσεγγίζεται ως έννοια, χώρος και δράση σε μία έρευνα που αποσκοπεί μέσα από ένα προσωπικό πλέξιμο ιδεών και κουλτούρων να αποδώσει το μη αναμενόμενο.

Δεν είναι το κενό μια μονοδιάστατη έννοια.

Είναι η φιλοσοφία του να ζει κανείς μέσα σε αυτό.

Καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί από την ύπαρξή του και έχουν δράσει άλλοτε με σκοπό να το κατακτήσουν και άλλοτε για να συνυπάρξουν αρμονικά μαζί του.

Όταν το Ζεν της Ιαπωνικής θρησκείας, δένεται με την ατομική θεωρία του Λεύκιππου και Δημόκριτου, προκειμένου να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι:

Η πόλις στην ανθρώπινη κλίμακα, είναι η πόλις των κενών.