Στο συγκεκριμένο ερευνητικό εξετάζεται η σχέση του βλέμματος του περιπτερά με το «Πανοπτικόν» του Μπένθαμ και κατ’ επέκταση με το «ηλεκτρονικό βλέμμα» και τις κάμερες επιτήρησης.

Η έρευνα παρακολουθεί το πέρασμα από μια ανθρώπινη ματιά παρατήρησης και καταγραφής των συνηθειών των κατοίκων μιας γειτονιάς στο απρόσωπο και πανταχού παρών βλέμμα του «Μεγάλου Αδελφού» και στην αδιάκοπη παρακολούθηση (με το πρόσχημα της ασφάλειας), του κυβερνοφασιστικού μοντέλου επιτήρησης των σύγχρονων μητροπόλεων.

Κατά τη διάρκεια του ερευνητικού αυτού θέματος πραγματοποιήθηκαν δύο πειράματα.

Το πρώτο εξετάζει τα πλεονεκτήματα της κομβικής μέσα στον αστικό ιστό θέσης των περιπτέρων ως προς την παρακολούθηση της καθημερινής ζωής, ενώ το δεύτερο επιχειρεί μια προσομοίωση της ίδιας κατάστασης στις γειτονιές του κυβερνοχώρου όπου οι έννοιες «ιδιωτικό» και «δημόσιο» χάνουν τα σαφή τους όρια και επαναπροσδιορίζονται.