Η έρευνα διαχειρίζεται την Αθήνα πέρα από τα όριά της, καθώς η πόλη εκρήγνυται, λόγω των σύγχρονων υποδομών και της περιφερειακής ανάπτυξης. Οι σύγχρονες κοινωνικές και χωρικές απαιτήσεις της εξαπλούμενης μητρόπολης μετατοπίζουν τα έως τώρα όρια διευρύνοντας την έννοια της πόλης στην περιφέρεια. Γενικάοι πόλεις είναι ήδη πυκνές, συμπαγείς, αλλά οι μορφές τους εξαπλώνονται και πέρα από τα συμπαγή αυτά όρια. Η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, μπορεί να διαβαστεί ως σύνολο αποσπασμάτων αστικοποίησης.Ειδικότερα, η έρευνα εστιάζει στη Δυτική παράκτια ζώνη της Αττικής χερσονήσου (Σαρωνικός κόλπος), ως τμήμα της διαδρομής από την Αθήνα μέχρι την Κόρινθο, η οποία αποτελεί μια ζωντανή περιφέρεια, με έξαρση κινητικότητας κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου.

Η ζώνη προσελκύει σημαντικό αριθμό επισκεπτών ημερήσιας, ή διήμερης παραμονής, αλλά και ιδιοκτήτες παραθεριστικών κατοικιών. Ταυτόχρονα στην περιοχή συνυπάρχουν βιομηχανικές /ναυπηγικές ζώνες και στρατόπεδα, με παραλίες μεγάλης ποικιλότητας, κατά τόπους αναπτυσσόμενη αναψυχή και περιοχές με σημαντική ιστορική, αρχαιολογική  και μυθολογική προέκταση. Πρόκειται δηλαδή για ένα σύνθετο και ζωντανό τμήμα /διαδρομή, στα όρια της μητρόπολης, το οποίο παρόλα αυτά έχει διερευνηθεί έως τώρα μερικώς και αποσπασματικά.

Στην προσπάθεια για καταγραφή αυτής της μικτής και πολύπλοκης συσσώρευσης αντιφατικών δεδομένων, επιχειρείται μια εκ νέου ανάγνωση της περιοχής, πέρα από την αποσπασματική πληροφορία που παρέχουν οι πηγές του παρελθόντος. Στοιχεία που μας δίνουν η ιστορία, η αρχαιολογία, η πολεοδομία, οι περιηγητές, η μυθολογία, συνενώνονται με την καταγραφή των προσωπικών εμπειριών από την περιήγηση στην περιοχή με όλα τα δυνατά μέσα μεταφοράς(οδικό δίκτυο –παλιά /νέα εθνική-, τρένο, ferryboat). Η βασική πορεία περιλαμβάνει τα επιμέρους τμήματα Αθήνα - Μέγαρα, Φάληρο - Μέγαρα (μέσω Σαλαμίνας) και Μέγαρα - Ισθμός, διαδρομές που έχουν γίνει με τη χρήση διαφόρων μέσων και σε διάφορες χρονικές περιόδους.