Η επέμβαση ξετυλίγεται μέσα στον ποταμό Κραυσίδωνα στο Βόλο και στοχεύει στη δημιουργία μιας εύθραυστης κατάστασης ανάμεσα στις χρήσεις αστικής κλίμακας που υπάρχουν κατά μήκος της κοίτης του.

Το σχεδόν νερό είναι ένα παραμετρικό σύστημα που μεταβάλλεται ώστε να παραλάβει διαφορετικές λειτουργίες. Νερό γιατί επιχειρείται μια προσέγγιση του υδάτινου στοιχείου ως προς τη μορφή και τη ροή. Σχεδόν γιατί επιχειρείται η δημιουργία μιας ενδιάμεσης κατάστασης που μεταλλάσσεται, ακολουθώντας με κάποια απόκλιση την παρουσία και την απουσία του νερού και γιατί προτείνεται μια διαδοχή χρήσεων με την αναίρεση των αυστηρών ορίων, μια διαδοχή από το άχρηστο στο χρήσιμο, μια ανοιχτή μετάβαση από τη μια κατάσταση στην άλλη. Η μεταβλητή παρουσία του νερού, η ευθραυστότητα του τοπίου και η κομβική του θέση - ως ενδιάμεσος νεκρός χώρος - οδήγησε στην αναζήτηση μιας λιγότερο “κλειστής” κατάστασης. Ο εντοπισμός της έννοιας του χρόνου, τόσο λόγω της μεταβολής του προγράμματος όσο και της ασταθούς παρουσίας του νερού, οδήγησε στην ανάγκη του σχεδιασμού ενός συστήματος που μπορεί να μεταλλάσσεται είτε ακολουθώντας κάποιον κανόνα είτε καταστρατηγώντας τον. Αναζητείται η ελαστικότητα στη μορφή και στην ερμηνεία της χρήσης. Αναζητείται η ρευστότητα μέσα από τη μορφή, την εγγεγραμμένη ασυνέχεια και την εναλλαγή πύκνωσης και αραίωσης.