Είκοσι μονάδες φιλοξενίας καλλιτεχνών σε συνδυασμό με χώρους που θα υποδέχονται δραστηριότητες εικαστικής έκφρασης, τοποθετούνται στο επιβλητικό τοπίο μιας ακτής του Πηλίου.
Η αρχιτεκτονική σύνθεση καλείται να ικανοποιήσει τη συνθήκη για καλλιτεχνική δημιουργία αποκαθιστώντας μια αρμονική σχέση ανάμεσα στο κτιστό και το φυσικό περιβάλλον.
Ο φυσικός χώρος διεισδύει στον τεχνητό, ακριβώς όπως το κτίριο εισχωρεί στη γη, καλύπτοντας με τον τρόπο αυτό την ανάγκη επαφής με τη φύση.
Η αρχιτεκτονική δημιουργία περιβάλλει, περιέχει και περιέχεται, προσφέροντας μια θέση εποπτείας του συνόλου των φυσικών τεμαχισμών της συγκεκριμένης τοπιογραφίας.
Ενας εμπλουτισμός ερεθισμάτων στις εικόνες της πόλης.
Μια εμπειρία κατανόησης της ανθρώπινης δράσης σε ένα τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Πόλος έλξης, εικαστικό σημείο αναφοράς ή απόπειρα για μια αρχιτεκτονική σύνθεση συγχρονισμένη με το φυσικό υπόβαθρο που την υποδέχεται, καλώντας τον επισκέπτη να την εγκαταλείψει διαφορετικός.
